Ontwikkelaar: Koei Tecmo
Uitgever: EA
Platformen: PC, PS4-5, Xbox Series X
Genre: Actie-RPG
Releasedatum: 16 februari 2023
Adviesprijs: € 59,99
Het is bijna 20 jaar geleden dat From Software en Capcom de franchise Monster Hunter populair maakte, en daarmee ook de hunting games combineerde met actie. Dat deze game andere games zou inspireren sprak haast voor zich, maar toch verschenen er niet veel AAA hunting games. Nu is er eentje van Koei Tecmo: Wild Hearts.
Koei Tecmo is niet helemaal onbekend met hunting games. Toukiden was hun eerste poging tot een monster hunting games / actiegame, maar buiten wat cult following, werd de game niet heel erg populair. Ze proberen hetzelfde nu met een nieuw IP én een groter budget. Dat levert een game op die zich afspeelt in de regio van Minato, dat fe gevolgen draagt van de monsters - hier Kemono genoemd - die het hele ecosysteem verstoren. Hoewel het begin van de game prachtig is en het verhaal sterk in de steigers gezet wordt, weet de game voor de rest qua verhaal niet erg te overtuigen. Het verhaal doet ook niet veel verkeerd en het is niet dat het een matig of slecht verhaal is. Het verhaal is gewoon vrij voorspelbaar en brengt niets nieuw naar de tafel.
Een minder sterk of begeesterend verhaal kan je in een monster hunting game vergeven, als de gameplay maar sterk is. Op dat vlak lijkt Wild Hearts wél punten te scoren. En grote punten. De game poogt qua pure actie alweer niet enorm veel anders te doen dan andere actiegames. De manier van bewegen, het soort wapens (zwaard, pijl en boog, ..), de manier van toeslaan en dodgen... Je hebt het allemaal wel al gezien in games als Monster Hunter. Wat de punten dan wél scoort, is dat het gewoon heel erg goed uitgevoerd wordt door de ontwikkelaar én de feature van Karakuri, Dat zijn houten bouwwerken die je niet alleen kunnen helpen in een gevecht, maar ook gewoon heel erg nodig zijn.
De game probeert het je in gevechten zodanig lastig te maken, en vijanden specifieke zwakke plekken en sterktes te geven, dat je noodgedwongen gebruik moet maken van de Karakuri. Je kan dat geforceerd noemen van de ontwikkelaar, maar het voegt wel heel wat toe aan de gameplay en het ziet er gewoon heel goed uit. Zo kan je een trampoline neerpoten die je erg hoog lanceert en spectaculair laat toeslaan en nog veel meer. Je kan bepaalde bouwsels ook combineren om speciale Karakuri neer te poten en dus speciale aanvallen op te zetten. Die combinaties zorgen voor frisse gameplay in de combat en weten het spel gedurende de hele duur te dragen.
Er is wel wat te zeggen over het feit dat Wild Hearts leentje buur speelt bij veel games en qua verhaal niet schitterend is, maar het geheel is toch echt leuk om te spelen en de combat biedt veel afwisseling. Net als de omgevingen. Grafisch is Wild Hearts niet het beste wat je dit jaar zal zien, maar het is toch een mooie game geworden. De omgevingen veranderen constant, onder invloed van de Kemono. Zo kan een winters landschap ineens groen en kleurrijk worden en omgekeerd. Dat zorgt ook voor een leuke afwisseling. Naast dat, is het design van de game ook gewoon heel erg goed. De game baseert zijn monsters op echte dieren. Maar dan de monsterlijke versie. Een geslaagd huwelijk van stijlen die van Wild Hearts een erg coole hunting actiongame maakt.
Na het goede, maar niet zo heel populaire Toukiden probeert Tecmo Monster Hunter opnieuw naar de kroon te steken met Wild Hearts. Dat levert een game op met een niet zo begeesterend verhaal, maar wel heel solide gameplay en schitterend design dat een groot publiek zal vinden.
8/10
© Game4Me
コメント