Ontwikkelaar: Ubisoft Toronto Uitgever: Ubisoft
Platformen: PC, PS4, Xbox One Genre: Actie
Releasedatum: 29 oktober 2020 Adviesprijs: €69,99
Met Watch Dogs lanceerde Ubisoft jaren geleden alweer een franchise die het heel erg goed zou doen. De sequel, Watch Dogs 2 was geen universeel succesverhaal, maar dat ligt alweer vier jaar achter ons. Je leest het goed: Watch Dogs 2 dateert uit 2016. De tijd staat niet stil, maar in die jaren heeft Ubisoft Toronto naarstig gewerkt aan de derde game in de reeks: Watch Dogs: Legion.
Deze Watch Dogs verschilt qua opvatting met zijn voorgangers op één vlak heel erg. Je kan namelijk met élk personage dat je ziet in theorie spelen. Het was afwachten hoe dat in de praktijk in zijn werk zou gaan, maar dat wordt al snel duidelijk wanneer we het verhaal starten. Dat verhaal start op een vrij sterke manier, en er zitten serieuze James Bond-vibes aan die start. Er is een complot om het parlement op te blazen en als DedSec agent Dalton Wolfe mogen we de boel verijdelen. Zero Day slaagt echter in zijn opzet en weet DedSec als schuldige te pinnen en daardoor worden ze door de nieuwe handhaving als terroristische organisatie weggezet. Na dat geslaagde en explosieve begin maakt de game een tijdssprongetje, is Londen verandert in een openlucht Big Brother-huis en mogen we met een nieuw personage DedSec van op de grond af aan terug opbouwen.
Daar komt de 'Play as Anyone' feature om de hoek loeren. De missies in Watch Dogs: Legion gaan je stimuleren om NCP's the recruiten, waardoor de 'Non' van Non Playable Character wegvalt. Bepaalde missies vragen bepaalde abilities en die moet je gaan zoeken bij NPC's. Elke NPC heeft een enorm uitgebreid profiel, en dat maakt dat de wereld ook meteen heel levendig aanvoelt. Geen enkel personage dat in het futuristische gecontroleerde Londoen rondloopt, loopt daar zomaar rond. zo kan je dus een leger van DedSec operatives opbouwen, en op elk moment in de game kan je schakelen tussen je gerekruteerde agenten, wanneer je specifieke abilities nodig hebt. Dat geeft de game qua gameplay toch wel diepgang. Misschien niet dé diepgang die je zou denken, maar het voegt heel wat toe.
Wat Ubisoft Toronto ook sterk ontwikkeld heeft, zijn de missies. Er zijn een buttload aan missies, maar de verschillende gebieden 'boroughs' voelen allemaal heel anders aan, met verschillende verboden gebieden die een uitstekend en divers design hebben. Daardoor kan je missies op heel wat verschillende manieren volbrengen en is het ook enorm leuk om de stealth-aanpak te hanteren. Je kan zowat alles hacken. Daardoor kan je vallen opzetten, drones hacken die aanvallen, gesloten circuits proberen te hacken om andere doorgangen te vinden en noem maar op. Op een bepaald moment had ik zelfs een vrachtdrone van een bouwwerf gehacked, er op gesprongen en zo de vrachtdrone op een dak laten landen. Er zijn dus heel veel mogelijkheden om missies aan te pakken en daardoor ligt de fun factor heel erg hoog.
Om de gameplay divers te houden, zeker in missies en tijdens combat, zijn er ook tal van gadgets en upgrades beschikbaar. Je moet ze maar één keer aanschaffen en dan kan je ze in de inventory stoppen van elke agent. Alleen kun je slechts één gadget per keer meenemen. In het pauzemenu kan je ze dan wel 'on the fly' wisselen, maar dat is omslachtig. keuzeknoppen via een snelmenu zou handig zijn, en de flow van de gameplay niet verstoren. Dat doet het dus nu jammer genoeg wel.
Gelukkig neemt dat de fun niet echt weg. Andere dingen, die de open-wereld opvullen om je bezig te houden kunnen zoals in elke open-wereld game wel wat repetitief worden. Zo moet je om gadgets aan te schaffen Tech Points verdienen. Die kan je gaan verzamelen in de wereld, net als de currency om kleding te kopen. Er zijn veel kledingpunten, met zotte kleding zodat elke speler een stijl kan ontwikkelen. Maar Tech Points en currency zijn wel een beetje een grind fest, maar door de structuur van de gebieden en de vele combat- en stealth-mogelijkheden wordt het niet heel snel repetitief.
Er zijn natuurlijk ook challenges zoals een balletje hoog houden, maar die vonden we onnodig. Het levert weinig currency op en zijn eigenlijk niet heel erg leuk. Andere dingen, zoals nevenmissies; vrijheidsstrijders bevrijden bijvoorbeeld, zijn wel een leuke afwisseling. Dat houdt ook een systeem in stand dat je de gebieden één voor één bevrijdt. Niet een heel erg originele opvatting voor de open-wereld, maar wel goed uitgewerkt. En visueel? Daar scoort Watch Dogs: Legion toch wel hoog. Het futuristische Londen oogt heel erg mooi, de verschillende gebieden zijn heel divers en qua level design scoort deze game erg hoog. Ook qua menu's en gebruiksvriendelijkheid wanneer het over het hacken gaat is goed aangepakt. Met alles te kunnen hacken is er soms veel informatie tegelijk op het scherm te bespeuren waardoor het onoverzichtelijk kan worden, maar dat wordt het gelukkig niet.
Watch Dogs Legion is het bewijs dat Ubisoft een uitgever blijft die heerlijke, leuke spellen kan voortbrengen. Vergis je ,niet, ook hier is er weer een in-game store waar je geld kan uitgeven om coins te kopen om dan weer cosmetische items en what not aan te schaffen, maar het voelt niet dwingend aan. De fun factor van Legion is heel erg hoog, de wereld ziet er knap uit en de gameplay kent heel veel mogelijkheden.
8,5/10
© Game4Me