Review: The DioField Chronicle

Ontwikkelaar: Square Enix

Uitgever: Square Enix, Lancarse

Platformen: PC, PS4, PS5, Xbox One, Xbox Series X, Switch

Genre: RTS

Releasedatum: 20 september 2022

Adviesprijs: € 54,99

Square Enix en fantasiewereld, het is altijd een heel geslaagd huwelijk geweest. Final Fantasy, Star Ocean, Chrono Trigger... en zo kan je nog een tijdje doorgaan met de opsomming van fantasygames die een groot publiek vonden. Square Enix weet van geen ophouden, en bracht afgelopen maand met The DioField Chronicle alweer een strategische fantasygame uit.

De opzet van het verhaal weet helaas wel niet te verrassen. We krijgen een middeleeuwse setting voorgeschoteld, dat baadt in een fantasysfeertje, en na jaren van vrede is er weer een of ander koninkrijk dat al de rest wil onderwerpen. Aan ons dus om een bende huurlingen te begeleiden in hun queeste om de vrede te herstellen en de vijand te onderwerpen. Het verhaal en hoe het uit de doeken gedaan wordt kan je omschrijven met een Engels woord dat de lading goed dekt: underwhelming. Het stemmenwerk is niet erg overtuigend en de CGI-filmpjes lijken uit het PS3-tijdperk te komen.

Wanneer je een gebrek aan deftige storytelling hebt, heb je als strategische game zijnde, toch een groot probleem. Je wil immers dat de strategische gevechten leiden naar een goed verhaal dat leuk verteld wordt. Dat is niet het geval. Dan moet je als game zijnde hele sterke gameplay hebben en daarop kunnen leunen. Initieel presenteert The DioField Chronicle zich als een heel toegankelijke strategische game. Het is een real-time strategische gameplay met enkele verschillende elementen zoals speciale aanvallen die een meter opgebruiken, en gigantische aanvallen die voortkomen uit 'orbs'.

De gevechten kunnen moeilijk zijn, maar qua controls en uitvoering houdt de game het vrij simpel, en in dat geval is het een positief punt. Je moet geen moeilijke controls onthouden en ook niet véél controls. Eén knop brengt je naar alle commands en ook al je units selecteren en tegelijkertijd een opdracht geven is simpel en steekt goed in mekaar. Op dat vlak lijkt de gameplay dus best solide, zeker omdat het zowel uitdagend genoeg is, maar toch niet té moeilijk is dat het frustrerend kan worden. Bij zo een games kan dat soms zeker het geval zijn. Hier dus niet.

The DioField Chronicle is dus een een hit and miss game. Sommige dingen goed, sommige niet. Dat trekt zich door naar de centrale kazerne die eigenlijk niet zo interessant is. Je neemt er missies aan, koopt nieuwe wapens en kan je skills uitbreiden met punten die je verdient tijdens missies, maar voor de rest voelt het onnodig aan. Dit had allemaal mogelijk geweest in één menu. Niet dat een menu zoveel aantrekkelijker is, maar als je slechts dit doet met een kazerne die gewoon opvulling blijkt, had je het beter simpel gehouden en de actie sneller op mekaar doen volgen. Anderzijds is het dan weer grafisch wel een vrij leuke game. Heel wat diverse locaties die elke een andere invulling en stijl hebben. Ook de effecten bij speciale aanvallen komen spectaculair in beeld.

The DioField Chronicle heeft wel degelijk meerdere minpuntjes. Een niet zo origineel verhaal dat op een matige manier wordt verteld en een kazerne die overbodig lijkt. Anderzijds is de gameplay best tof ingevuld en is het grafisch best leuk. Hit and miss, zoals we al eerder zeiden. Dat levert vaak een matige game op, zoals nu.

6,5/10

© Game4Me