Ontwikkelaar: Supermassive Games
Uitgever: Bandai Namco Entertainment
Platformen: PS4, PS5, Xbox One, Xbox Series X, PC
Genre: Horror
Releasedatum: 18 november 2022
Adviesprijs: € 34,99
Supermassive Games heeft zich in sneltempo neergezet als dé studio, wanneer het gaat om horrorgames. In 2019 begon The Dark Pictures Anthology met Man of Medan, en wat een serie van horrorverhalen moest worden, werd al snel populair en kreeg vervolg met Little Hope en House of Ashes. Allemaal erg verschillende verhalen, maar allemaal erg boeiend. Zet The Devil in Me die trend voort?
Deze keer geen bovennatuurlijke elementen, maar een gegrond horrormysterie, dat draait rond Amerika's eerste seriemoordenaar: H.H. Holmes. We maken kennis met een crew die een documentaire maakt rond de seriemoordenaar, en ze worden uitgenodigd om te verblijven in een kasteel met iemand die cruciale informatie heeft over Holmes. De personages worden rustig één voor één neergezet, en het begin is vrij traag te noemen. Er worden enkele nieuwe elementen geïntroduceerd, zoals muntjes die her en der te vinden zijn in de levels - je koopt er bonussen mee in het hoofdmenu - en het feit dat je jezelf kan verstoppen en de stealth toer op kan gaan. Je kan ook vaulten over objecten en kruipen onder objecten. Op zich geen ingrijpende nieuwigheden, maar het brengt toch weer wat nieuws, na vier verhalen binnen The Dark Pictures Anthology.
Het verhaal ontvouwt zich goed en snel. De personages zijn goed uitgeschreven, want we krijgen al snel een band met vrijwel elk personage, maar hecht jezelf niet teveel aan personages: Supermassive Games gaat immers voor een erg bloederig einde van het eerste seizoen van TDPA. Het kasteel blijkt een nagebouwd moordhotel te zijn, gebaseerd op Holmes zijn moorden die we in de speelbare proloog meemaken. Het design van de levels en verschillende kamers is top te noemen. Met mondjesmaat krijgen we overal toegang en dat toont dat de ontwerpers van het spel ingenieus tewerk zijn gegaan. Elke kamer is weer anders en overal zijn er verrassingen en schuilt er gevaar.
Ook dit vierde verhaal zit dus echt straf in mekaar. Het verhaal is heerlijk en de manier waarop je door verschillende kamers gaat én wanneer is goed georkestreerd. Her en der zijn er ook puzzels op te lossen, alleen zijn die niet al te moeilijk. Dat is misschien het enige minpuntje: dat de puzzels ietwat simpel zijn. Hier had wat meer uitdaging in mogen zitten. Dat neemt niet weg dat het verhaal boeiend is en je de controller moeilijk kan neerleggen. Ja, de speelwijze is vrijwel identiek aan vorige verhalen, met Quick-time events erbij en alles, maar het baadt in een geweldige sfeer waar de horrorfan zich aan gaat laven.
Die sfeer wordt niet alleen gezet door personages en uitstekend leveldesign, maar ook door uitstekende audio en grafische elementen die de sfeer nog extra uitzetten. Ook stoelt dit verhaal, meer dan de andere verhalen op jump scares. Of figuren die door beeld lopen of in de verte turen. Omdat het een meer realistisch verhaal is, natuurlijk. Dat geeft een heel andere sfeer, maar eentje die verre van onder doet voor de andere verhalen. Integendeel.
Dit is het vierde en laatste verhaal van het eerste seizoen van The Dark Pictures Anthology. Supermassive Games levert met dit vierde verhaal opnieuw een enorm sterk horrorverhaal af dat niet veel minpunten kent. We kijken al uit naar wat Supermassive Games met The Dark Pictures Anthology nog in petto heeft, in de toekomst.
8,5/10
© Game4Me