Ontwikkelaar: Bandai Namco Entertainment
Uitgever: Bandai Namco Entertainment
Platformen: PS4, Xbox One, Switch
Genre: Actie-RPG
Releasedatum: 17 februari 2023
Adviesprijs: € 59,99
Als het over langlopende JRPG-reeksen gaat, heb je er wel een aantal, en ééntje daarvan is de Tales of-reeks. Tales of Arise was de laatste in 2021, maar ook Zestiria en Berseria, een jaar of zeven-acht geleden, waren amusante games. Dit jaar komt Bandai Namco met een remaster van de in 2004 verschenen Tales of Symphonia. Weet de game zich nog staande te houden?
Vooraleert is het dus geen remake, maar een remaster. Dan moet je al geen te grootse dingen verwachten wanneer je Tales of Symphonia opzet. De PS2-versie werd gekozen om te upscalen, en dat zie je. De game ziet er ondanks de remaster niet zo fantastisch uit. Dat hadden we ook niet verwacht, maar dat achtergronden wazig zouden worden, of randjes van personages nog karteliger zouden zijn, hadden we evenmin verwacht. Gelukkig weet Tales of Symphonia de boel nog te redden met een interessant verhaal dat ook op een goeie manier verteld wordt, en boeiende ontplooiingen heeft.
Al moet je natuurlijk geen grondbrekend verhaal verwachten, want dat er een wereld in nood is, en er steeds slechter aan toe is, is een klassiek verhaal in JRPG's. Met Colette is er gelukkig 'The Chosen One' die de wereld opnieuw moet doen bloeien en beter moet maken. Samen met Lloyd gaan we op weg om die toekomst te verzekeren. Dat klinkt niet héél speciaal, qua verhaal, maar het wordt wel op een goeie manier verteld. Des te meer we vechten en verder komen in de game, spelen er zich verhaalontwikkelingen af, die het de moeite maken om deze game te spelen. Althans: als je de game nog nooit speelde. Wie een Tales of-fan werd in het laatste decennium, gaat best een leuke game spelen. Wie in 2004 zijn hand al aan de game legde, haalt er niets extra's uit.
Ook de interacties met de andere personages in je 'party' zijn leuk. Af en toe is er een intermezzo waar er een kort, maar goed en soms grappig gesprek volgt. Dingetjes die de gameplay even op een positieve manier breken. De combat van Tales of Symphonia is ook helemaal niet slecht. Je kan nog zelf kiezen hoe je het doet, of je alles automatisch laat verlopen, semi, of gewoon alles zelf doet. Dat hangt af van wat je als gamer wil, maar als je het zelf doet, sta je toch voor een uitdaging. Het is geen turn-based combat, al doet het camerastandpunt dat wel vermoeden en dat is meteen het grootste gebrek: het camerastandpunt is niet je dat voor de combat, en je kan enkel lineair aanvallen. Dus niet direct gaan voor een vijanden die hoger of lager op het scherm staat. Dat heeft als resultaat dat je soms aanvallen niet kan blokken. Iets wat men voor de remaster toch anders had mogen doen.
De combat is dus wel uitdagend en je hebt een hele resem spells en potions ter beschikking om de strijd in je voordeel te doen kantelen. Vijanden worden sterker wanneer jij sterker wordt, al kan je combat ook eenvoudig vermijden wanneer je in de wereld rondloopt. Dat is een miniatuurmap waar je tussen locaties loopt, maar je kan gewoon rond de monsters lopen, als je geen zin hebt in een gevecht. Je bepaalt voor een deel dus zelf het tempo van de game, maar je hebt combat wel nodig als je wil dat de personages sterker worden. Ondanks de goeie dingen, heb je bij alles toch het gevoel dat deze remaster gehaast gebracht wordt. Soms voelt het allemaal onzorgvuldig bewerkt aan, en heb je het gevoel dat ze beter hadden kunnen doen, vooral visueel. Een remaster is geen remake, maar we hebben al betere remasters gezien dan dit.
Het is natuurlijk wel zo dat Tales of Symphonia gewoon heel goeie dingen heeft. De combat is meer dan degelijk en er wordt een enorm boeiend verhaal verteld dat zich mooi ontwikkeld en verrassingen in petto heeft. Als je de game nooit speelde, kan het interessant zijn. Als je de game destijds op GameCube of PS2 speelde, is de remaster onnodig.
6/10
© Game4Me
Comments