Ontwikkelaar: Gamajun Games Uitgever: Maximum Games
Platformen: PC, PS4, Xbox One, Switch Genre: Sport
Releasedatum: 25 augustus 2020 Adviesprijs: € 49,99
Voetbal is misschien de meest geliefde sport ter wereld, maar ook freestyle en straatvoetbal worden de afgelopen tien jaar meer en meer gewaardeerd. YouTube heeft de panna-kampioenen en freestylers mee groot gemaakt, en FIFA 20 besloot zelfs straatvoetbal als Volta-modus mee te nemen. Gamajun Games heeft nu een game gemaakt hélemaal opgedragen aan straatvoetbal en freestyle.
In Street Power Football ga je dus geen matchen spelen met echte clubs op een grasveld van 100 meter lang en 60 meter breed, maar trek je de straat op. Gezicht van de game: Séan Garnier. De Franse ex-wereldkampioen freestyle en panna-speler die zijn bekendheid nu vooral via YouTube kent. Hij geeft je op een ietwat vreemde manier uitleg. Presentatie kan veel doen, maar in het geval van dit spel, doet het niet veel goeds. Maar het belangrijkste is natuurlijk de gameplay en die is... wel, ook niet goed. De mode waarop Maximum Games het meest inzette, waar je matches speelt, valt dik tegen.
Goed, het is niet bedoeld als hyperrealistische voetbalgame en dus zijn de cartooneske benaderingen op vlak van animatie en visuals te begrijpen, maar ook dat kan je goed uitvoeren. Dat is niet gebeurd. Het rondlopen met spelers gaat énorm stroef, en tricks zijn vooral eentonig en vrij moeilijk uit te voeren. Voor de gemiddelde volwassen speler bieden de wedstrijden veel te weinig. EA deed het geweldig met de Volta-modus en als je dat gespeeld hebt, valt een game die zich baseert op freestyle voetbal, dik tegen. Logge animaties, stroeve controls en alles behalve leuke power-ups die random op het veld verschijnen, doen de game tegenvallen.
Een ander belangrijk onderdeel van freestyle is panna. Dat is het één tegen één spelen en mekaar de bal proberen tussen de benen te spelen. Op zich is deze mode iets beter uitgewerkt. Je doet tricks om een meter te vullen en daarna volgt er een knoppencombinatie die je moet invoeren om de bal dan tussen de benen proberen te spelen. Het is allemaal een beetje simpel en veel skill komt er niet kijken bij een panna, maar het voelt al wat minder stroef aan dan de wedstrijdjes. Al is dat natuurlijk niet een heel groot positief punt om te benadrukken. Daarnaast heb je nog freestyle waar je punten probeert te scoren door trucjes te doen, en een mode waarin je een soort van parcours doet om doelwitten te raken.
Dat laatste doet heel erg aan het PS1-spelletje The Mission denken. Maar ook hier slaat de game de bal mis. Of trapt het naast de bal, als je echt een voetbalanalogie wil. Ook hier is alles stroef, repetitief en heb je weinig impact als speler, buiten een bal hard trappen of een krulletje meegeven. Het is pijnlijk om zeggen, maar de game The Mission - met toen als coverstar Edgar Davids - deed het op de PlayStation 1 béter. En dat is ruim twintig jaar geleden. Het zegt veel, zoniet alles over deze game. En dan hebben we het nog niet over de graphics. Daar gaan we geen woorden aan vuil maken: het is slecht.
Is er iets goed aan de game? Ja, de panna modus is niet verschrikkelijk, en de muziek is wel tof. Maar als dat alles is, heb je als ontwikkelaar gefaald. Met freestyle en panna valt meer te doen, zeker met sterren als Garnier of Easyman. De sporttak verdient beter. Misschien afsluiten met iets positief: kinderen van een jaar of vijf kunnen er misschien plezier uit halen.
3/10
© Game4Me
Comments