Review | Stranger of Paradise: Final Fantasy Origin

Ontwikkelaar: Team Ninja Uitgever Square Enix

Platformen: PC, PS4, PS5, Xbox One, Xbox Series X Genre: Actie-RPG

Releasedatum: 18 maart 2022 Adviesprijs: € 69,99

De Final Fantasy-reeks loopt al zo lang als ik leef. Een jaar langer zelfs. En ik speel ze ook al heel mijn leven. Het is zeldzaam dat een videogamereeks een heel leven meegaat en ook zolang gespeeld wordt door dezelfde gamers. Zelden probeert de reeks nog iets nieuws te doen, maar nu krijgen we met Stranger of Paradise toch eens min of meer iets anders.

Stranger of Paradise heeft een vrij simpele opzet qua verhaal: het kwaad is losgebroken, chaos breekt los en Jack en zijn vier vrienden moeten de chaos terugdringen en verslaan. Dat is de opzet. Dié is simpel, de rest van het verhaal niet. Zoals gewoonlijk zijn er ontelbaar veel NPC's die je uitleg verschaffen en op dat vlak wordt het soms verwarrend en is het pas in de latere uren van het spel duidelijk waar het allemaal naartoe gaat. Maar da's het verhaal, en dat mag je zelf ontdekken. Buiten dat we zeggen dat het verhaal uiteindelijk mooi samenkomt en op een goeie manier een coole finale vormt, verklappen we niets. Wat telt is immers de gameplay daarnaar toe.

Op dat vlak krijgen we dus wel eens iets nieuw. Niet verwonderlijk, want Team Ninja staat aan het roer. De ontwikkelaar van Ninja Gaiden en Nioh brengt op bepaalde vlakken Souls-like gameplay naar Final Fantasy. Op zich is Stranger of Paradise een dungeon crawler geworden. Missie na missie worstelen we ons op allerlei locaties door hordes monsters en vijanden, en hier en daar is een rustpunt. Daar kunnen we onze HP en Mana terug aanvallen, de skill tree upgraden, alles aanpassen en het spel opslaan. Maar als je gebruik maakt van dat rustpunt, respawnen alle verslagen vijanden. Iets nieuw voor de reeks, maar zonder het immer frustrerende van de Souls-reeks. Je moeit nooit XP, wapens, of andere dingen afgeven wanneer je sterft. Je herbegint gewoon vanop het laatste opslagpunt met alles intact.

Stranger of Paradise wil je dus vooral een 'good time' bezorgen, en dat lukt ook wel. Er is genoeg voorzien in de combat en de skill tree om er voor te zorgen dat je een grote variatie hebt in de combat en tussen de leden van je party. Er zijn heel wat jobs, waarvan sommige pas later unlocken en dat drijft je zonder je te dwingen richting nevenmissies om toch maar genoeg job points te verzamelen om verschillende takken van de skill tree te upgraden en er voor te zorgen dat je medematen ook kunnen levelen. Een grind, zonder dat het een grind is, want qua loot wordt je letterlijk om de oren geslagen met van alles en nog wat. Da's enerzijds cool, omdat je met heel veel outfits kan experimenteren, wat andere voordelen geeft in combat, maar tegelijk legt het een heikel punt bloot: inventory management. Of... een gebrek daaraan. Het wordt heel snel allemaal wat onoverzichtelijk. Je kan wel wat filteren en sorteren, maar dit had véél beter aangepakt kunnen worden.

Maar... het brengt veel variatie. Net als de jobs. Alle jobs geven je andere mogelijkheden in combat en soms vraagt de gameplay om een andere job dan dat je dan mee uitgerust bent. De manier om van job te wisselen in-combat is heel erg makkelijk en dat geldt voor alles qua controls. Het is heel intuïtief ontwikkeld zodat het allemaal heel vloeiend blijft tijdens de gameplay. Gameplay, die voor alle jobs vloeiend aanvoelt en iets met zich meebrengt: finishers. Ze heten niet zo, maar het lijkt wel op Mortal Kombat-finishers. Als ze 'gebroken' zijn komt er een quick-time button en maak je ze brutaal af. Dat zorgt voor heftige, snelle en chaotische gameplay, maar het ziet er allemaal wel retecool uit. Dat is dan ook waar je steeds voor terugkomt in deze game: de gevarieerde combat en jobs die het allemaal interessant en fris houden.

Dat wilt natuurlijk niet zeggen dat het allemaal rozengeur en maneschijn is, dat is het zelden. zoals we zeiden is het verhaal tot enkele uren voor het einde niet enorm gestructureerd, maar wat het meest jammere is, is dat de dialogen met je medemaats niet interessant zijn, ze vaak hetzelfde zeggen en die personages op zich niet heel erg boeiend zijn. Al is dat natuurlijk niet zo een onoverkomelijk probleem bij een snelle actiegame als deze. Grafisch is het spel ook niet de absolute top, maar tijdens de actie is het waar de game uitblinkt. Dan ziet het er echt cool en afgelikt uit. En dat omschrijft eigenlijk de hele game.

Team Ninja die een Final Fantasy-game ontwikkeld? Dat is hélemaal goed gekomen. De Souls-invloeden zijn duidelijk, maar niet overdreven en het werkt. Het is een snelle dungeon-crawler geworden met een degelijk verhaal, maar vooral gevarieerde en coole actie. Een mooie toevoeging aan de franchise.

8,5/10

© Game4Me