Review: Little Nightmares II

Ontwikkelaar: Tarsier Studios Uitgever: Bandai Namco Entertainment Europe

Platformen: PC, PS5, Xbox Series X, PS4, Xbox One, Switch Genre: Platformer

Releasedatum: 11 februari 2020 Adviesprijs: €29,99

Enkele jaren geleden verscheen Little Nightmares van ontwikkelaar Tarsier Studios en haast iedereen geraakte vrijwel meteen gecharmeerd door de stijl van de game. Als de kleine Six moesten we het verschrikkelijke Maw ontsnappen en enkele jaren later is het alweer aan ons om te ontsnappen aan dodelijke vallen en groteske monsters in Little Nightmares 2.

Geen Maw deze keer, waaruit we moeten ontsnappen. De stijl van de game, de setting én protagonist is anders. Het start met een rustige passage in een bos waar we de mechanieken van objecten vastpakken en gooien, springen en rennen leren kennen, en die eerste tien minuten zijn eigenlijk een tutorial waarin je de gevaren leert kennen. Een veld vol berenklemmen bedekt met bladeren deed je nog nooit zo schrikken. Maar daarna? Het begin is opvallend rustig, maar wanneer we onze 'compagnon de route' leren kennen, kan het pas echt beginnen.

Want waar Little Nightmares echt wel een solo-game was, is dit een beetje een co-op spel. Samen met ons in-game vriendje - zou ik verklappen wie het is? Nee toch! - gaan we op pad en helpen we mekaar over te hoge dingen, lossen we puzzels op en houden we zelfs handjes vast, want het is toch eng! De co-op met een NCP is nieuw, en er zijn wel meer dingen die Little Nightmares 2 fris houdt tegenover zijn voorganger. De levels hebben iets meer diepgang, en er is véél meer variatie in de omgevingen. We zitten immers niet vast op de Maw, maar komen door bossen, klaslokalen, enge huizen en grauwe steden. Niet dat de eerste game minder goed was omdat de variatie in omgeving minder was, maar het is goed dat Tarsier Studios het hier over een andere boeg gooit.

De sfeer die heerst in het spel is toch eentje van horror en spanning. Er zijn dingen die je met stealth moet oplossen, soms zelfs met geweld en met regelmaat van de klok kom je gigantische monsters tegen waarvan je enerzijds moet wegrennen, of door middel van een puzzel moet verstoppen. Omdat die variatie er in zit, gaat het spel ook lekker vooruit. Té lekker misschien, want de game is niet heel erg lang. Op een handvol uren heb je de nachtmerrie van Little Nightmares 2 verslagen. Jammer, want er is weinig herspeelbaarheid. Misschien kan je teruggaan om de hoofddeksels voor Mono te vinden die je gemist hebt in de eerste playthrough, maar dat is het zowat.

Ondanks de minpuntjes als het onduidelijke verhaal en beperkte speelduur, is het gewoon weer een hele goede game. De retailprijs is ook aangepast aan de realiteit van de speelduur, dus daar kan je weinig op tegenhebben. Het speelt fijn, en visueel probeert het een spannende, enge sfeer te scheppen en daar slaagt het ook in. Stilistisch lijkt het op momenten op de eerste game, hoe kan het ook anders, maar er zijn ook andere sfeerelementen waardoor het bijwijlen doet denken aan Limbo, en ik zal vast niet de eerste zijn die dat opvalt. Hoe dan ook schept het de juiste sfeer, en samen met de fijne vlotte gameplay krijgen we alweer een erg goede game voorgeschoteld.

Little Nightmares 2 was nog dat tikkeltje beter, omdat het nieuw en een verrassing was, maar Little Nightmares 2 is eigenlijk net zo goed. Creepy sfeer, gevarieerde omgevingen, vlotte gameplay, co-op gameplay (met een NCP weliswaar)... Een goede, creepy game.

8,5/10

© Game4Me