Review | Grand Theft Auto : The Trilogy – The Definitive Edition

Ontwikkelaar: Grove Street Games Uitgever: Rockstar Games

Platformen: PS4, PS5, Xbox One, Xbox Series X|S, PC, Switch Genre: Actie

Releasedatum: 11 november 2021

De Grand Theft Auto-games zijn misschien wel één van de meest geliefde gamereeksen ooit. Smartend kijken gamers uit naar de dag dat Grand Theft Auto VI aangekondigd wordt, want Grand Theft Auto V gaat al drie generatie consoles mee. Voorlopig is het daar windstil rond, maar gamers waren echt wel enthousiast wanneer de remaster van deze GTA-trilogie werd aangekondigd.

GTA III, Vice City en San Andreas zijn immers de games die voor heel wat gamers van mijn generatie belangrijk waren. GTA III was een game dat de standaard zette voor 3D open-wereldgames én was de eerste GTA in 3D. Vice City was ontegensprekelijk cool, en met San Andreas kregen we voor het eerst een gekleurde protagonist en deden we ons ding 'in the hood'. Alle drie games die een enorm nostalgisch gevoel opwekten. Dat zijn de games die Grove Street Games geremastered heeft voor PS4, PS5, PC, Xbox One, Xbox Series X en Switch. Op zich is het ook een leuke kans voor gamers die te jong waren voor deze games, om de spellen nu te ontdekken. We waren klaar voor onze trip door Los Santos, Liberty City en Vice City. Maar de realiteit kwam ons al snel in de snuit slaan.

Misschien toch eerst eens zeggen wat wél goed is. Moest je de originele trilogie spelen, ga je merken dat de controls niet meer van deze tijd zijn. Dat heeft de ontwikkelaar goed aangepakt, met onder meer meer controle over de camera. Klinkt als iets simpel, maar het is iets belangrijk voor een vlotte spelbeleving. Dat is dus goed aangepakt, net als op grafisch aspect de belichting, textures, en noem maar op. Toch gaat Rockstar Games met de remaster op grafisch gebied hier en daar in de fout. Vanuit creatief standpunt hebben ze ervoor gekozen om visueel te moderniseren, maar de sfeer proberen te behouden van de originele games. Dat levert een grafische mix op die soms onbedoeld komische gezichten geeft. Meer zelfs: vroeger zagen de gezichten er misschien beter uit. Nu is er een comic-achtige look over de personages die echt niet past in deze games.

Verder is het technisch ook niet je dat. Veel pop-in, hier en daar toch heel wat bugs en vooral in San Andreas het fietsen dat niet zo vlot loopt en de regen is visueel een enorme doorn in het oog. Kleine frustraties die wanneer je ze optelt, toch wel een groot geheel worden. Buiten die fouten, blijven het wel de games die we kennen van vroeger. Ze hebben alle drie een goed verhaal, leuke personages en een sfeer -vooral Vice City en San Andreas - die de games echt cool maken. Het enige minpunt op dat vlak is dat het, na zoveel geweldige open-wereldgames de laatste twintig jaar, enorm opvalt dat de straten verlaten aanvoelen. Goed, de neonverlichting van Vice City is cool, de 'hood' sfeer van Los Santos ook, maar we hadden gehoopt dat de remaster voor een meer bedrijvige open-wereld zou zorgen. Da's niet het geval en een creatieve keuze die niet te begrijpen valt. Tenzij er technisch beperkingen zouden zijn, maar dat lijkt ons sterk.

Voor het overige merk je wél waarom deze Grand Theft Auto-games destijds een mijlpaal waren voor open-wereldgames. De nevenmissies, de collectibles, de activiteiten... Het waren de eerste games die dat deden en zeker in Grand Theft Auto San Andreas houdt het je als gamer nog steeds enorm bezig. Er valt dus nog altijd wel wat voor de games te zeggen, maar als remaster is het gewoon een hit-and-miss. Zo ook bij het geluid. De soundtrack is ontegensprekelijk enorm goed. De verschillende radiostations, maar ook de leuke gesprekken op de radio blijven overeind en dat draagt énorm bij aan de sfeer, in alle drie de games. Maar hier en daar ontbreekt een nummer. Waarom weten we niet. Rechten, misschien? Daar hebben we het raden naar, maar zelfs zonder die nummers is het een sterke soundtrack. Wat wel minder is, is dat het geluid van de dialogen wat dof klinkt. Alsof ze ingesproken zijn met een sok voor de microfoon. Niet geheel het resultaat van de remaster, maar er had toch kunnen gewerkt worden aan de helderheid van de ingesproken dialogen. Een zoveelste ergernis in de rij.

Dat de remaster van deze drie Grand Theft Auto-games geen geweldige remaster is, mag duidelijk zijn. Er zijn heel wat gebreken. Maar waar sommige outlets de remaster gewoon een dikke buis geven, stellen wij ons iets milder op. De games blijven in essentie wat ze zijn: goede GTA-games die ons een nostalgische trip geven. Alleen is het zeer jammer dat er visueel en technisch heel wat gebreken blijken te zijn.

5/10

© Game4Me