Review: Forspoken

Ontwikkelaar: Luminous Productions

Uitgever: Square Enix

Platformen: PC, PS5

Genre: Actie-RPG

Releasedatum: 24 januari 2023

Adviesprijs: € 59,99

Square Enix en fantasy-games, het blijft een geslaagd huwelijk. Er is natuurlijk de Final Fantasy-reeks die maar iteraties uit zijn productieschuif blijft duwen, maar ook games als Dragon Quest, Bravely Default en Kingdom Hearts zijn SE-uitgaves. Soms proberen ze ook iets nieuws, zoals Forspoken. Deze game moest één van de eerste grote releases van dit jaar worden.

Dat voelt je aan alles. De marketing rond de game, de prachtige screenshots die met regelmaat van de klok gereleased worden én dat er benadrukt wordt dat Luminous Productions de volle kracht van de PS5 zal gebruiken om de game op het scherm te toveren. Het is de ontwikkelaar zijn eerste stappen op de console, want hun eerste en énige game dateert van 2016, met Final Fantasy XV. Dat die kracht benut wordt, blijkt snel, want vanaf de eerste momenten ziet Forspoken er wel erg goed uit, maar ook... niet erg fantasy-achtig. Dat heeft te maken met de opzet van het verhaal, dat verfrissend aanvoelt. Frey Holland leeft in het hier en nu, en is een kraker met een schattig poesje en vooral veel problemen waaraan ze moet ontsnappen. Het korte gedeelte in de gewone wereld is erg cool, maar het is een blinkende armband die haar naar Athia katapulteert.

De opzet gaf ons meteen erg veel zin in de rest van de game, en op dat vlak is er door de schrijvers van het verhaal sterk werk geleverd. Daarna vervalt Forspoken een beetje in de traditionele fantasy, actie-RPG clichés, inclusief een wisselwerking tussen Frey en de pratende armband, die een beetje de commentaarstem is én voor wat humor zorgt. Initieel is dat zelfs een leuke wisselwerking. Dat effect verdwijnt na een tijdje. Wat niet verdwijnt zijn de coole gameplay mechanieken die Forspoken in zijn rugzak meebrengt. Middels de armand krijgt Frey magische krachten en doet ze aan parkour alsof ze uit de film Banlieue 13 komt. Het parkouren gaat heel vlot en is simpel qua controls. Het geeft niet alleen handige manoeuvres tijdens gevechten, maar helpt ook bij het verkennen van de wereld en zijn 'schatten'.

Want Forspoken is niet allemaal rozengeur en maneschijn. Ja, de combat kan echt wel zijn sterke momenten hebben, met magische spreuken die je onderweg leert, simpel in gebruik zijn en gewoon heel erg vlot loopt en schitterend in beeld wordt gebracht, de open-wereld is iets minder indrukwekkend. Qua gameplay dan. De verzichten zijn echt schitterend en grafisch is het spel op zijn hoogtepunt wanneer je in de verte staart of een coole spreuk afvuurt op de vijand, maar qua levendigheid, verkenning en algemene feel, voelt Athia niet altijd zo goed aan. De wereld op zich voelt wat leeg. Er zijn personages die je zijmissies geven en het ziet er goed uit, maar elke omgeving doet wat hetzelfde en weet qua verkennen en schatten / grondstoffen zoeken weinig spannends te doen.

De focus van de game ligt duidelijk op de magie en de combat, en het ontwerp van de wereld wordt bijwijlen wat vergeten. Niet dat er geen variatie is qua locaties. Daar hebben we het niet over. Wel dat er weinig moeite is gedaan om grondstoffen op originele plekken te verstoppen. Daarvoor hebben ze het magisch parkouren op een wat luie manier voor gebruikt. Véél kisten en bijna allemaal in de hoogte. Wat parkouren en klaar. Op dat vlak voelt het world design wat flauw aan. Dat staat in schril contrast met de rest. Want dat is allemaal wél prima in orde. Het verhaal gaat aan een goed tempo vooruit en weet wel enkele verrassende dingen te doen, en ook het design van vijanden is erg cool. Daarnaast is er ook nog het crafting gedeelte. Dat aspect van het spel zorgt voor upgrades in materiaal dat interessant genoeg is om moeite te doen en grondstoffen te zoeken, maar niet te ingewikkeld zodat het een klus wordt.

Op dat vlak brengt het spel dus een goede balans, zeker omdat er grondstoffen te over te vinden zijn in de open-wereld. Het is nooit grinden en daar doet Forspoken dus iets goed waar andere games soms de mist in gaan. Over het grafische hebben we het ook al even gehad. Het spel is dus op zijn best als je in de verte staart of in de combat coole spreuken afvuurt. Ook de vijanden hebben coole designs en de wereld is ook knap ontworpen. Wat de game soms wel mist, is scherpte van dichtbij. Dan willen textures al eens minder scherp zijn. ook minder verlichte ruimtes zien er soms niet zo top uit. Het is ironisch dat de ontwikkelaar 'Luminous' Productions heet, want het spel ziet er een pak beter uit in goed verlichte ruimtes en gebieden. Niet dat dit zo een invloed heeft op de game, want het is best solide.

Forspoken moest de eerste grote release van dit jaar worden en de verwachtingen worden deels ingelost. Het spel weet veel dingen goed te doen. Story telling, het grafische aspect, het design van vijanden, de combat... Sommige dingen top, andere dingen matig. Wat echter een groot probleem is voor het spel, is de levendigheid in de wereld. Of het gebrek eraan. Toch levert Luminous Productions, ondanks dat probleem een bij momenten erg leuke game af.

7,5/10

© Game4Me