Review | Call of Duty: Black Ops - Cold War

Ontwikkelaar: Treyarch Uitgever: Activision

Platformen: PC, PS5, PS4, Xbox One, Xbox Series X Genre: Shooter

Releasedatum: 13 (PC, PS4, Xbox One, Xbox Series X), 19 (PS5) november 2020 Adviesprijs: €59,99

Call of Duty: de franchise die niet kapot te krijgen is. Sinds mijn vroege tienerjaren, het begin van de nillies, vermaakt de blockbuster-franchise van Activision mij jaarlijks met tientallen tot honderden uurtjes. De Black Ops-iteratie is zonder twijfel een van de betere insteken van de reeks, en met Cold War krijgen we anno 2020 opnieuw een Black Ops-game.

Een nieuw jaar, een nieuwe Call of Duty dus, en meteen ook eentje voor de nieuwe generatie consoles. Meteen ook eentje die komt met het volledige pakket: warzone, multiplayer, zombies én een campaign. Weg dus zijn de dagen van enkele jaren geleden dat Call of Duty enkel nog Battle Royale leek te worden. De campagne is alvast een sterk begin voor de game. Het speelt zich allemaal af ten tijde van de Koude Oorlog in de jaren '80 wanneer 'Perseus' moet ontmaskerd worden. We krijgen als speler de kans om ons profiel zélf in te vullen, of ons verleden bij de CIA, MI6 of KGB ligt, welke gender we zijn - non-binary is een keuze, ugh - en wat onze karaktertrekken zijn. Die karaktertrekken leveren andere perks op, en zo begint de campagne alvast met iets nieuws.

De campagne blijft vernieuwen, want ons personage wordt gesommeerd Perseus te ontmaskeren en dat doen we onder meer via een whiteboard waar bewijsmateriaal en missies op te vinden zijn. Vinden we nieuw bewijs, unlocken er andere nevenmissies. Een tof systeem dat de COD-campagne een andere draai geeft. De campagne is ook gewoon cool. Grafisch is het allemaal enorm sterk op de PS5 en sommige stukken komen volledig weggelopen uit Hollywood blockbusters. We zijn onder de indruk.

De campagne weet dus te begeesteren en geeft een volwaardige singleplayer aan Black Ops - Cold War, maar uiteraard is de multiplayer alweer datgene waar spelers weer het meest mee bezig zullen zijn. Veel meer dan wat de reeks nu al een aantal jaren doet met de multiplayer, kan je niet doen. De bekende modi als search and destroy, hardpoint, team deathmatch en anderen zijn terug, maar toch heeft Treyarch geprobeerd andere dingen te ondernemen. Het Scorestreak systeem bijvoorbeeld. Dat is tegelijk toegankelijker, maar toch niet te makkelijk gemaakt. Waar de hoge streaks vrij onbereikbaar waren voor middelmatige spelers, mogen ze nu ook dromen van airstrikes en choppers. Dat is omdat Scorestreaks niet 'resetten' wanneer je sterft.

Wanneer je een 'streak' opbouwt en sterft, moest je van voor af aan beginnen, maar nu dus niet meer .De streak loopt voort, maar kills leveren nadat je sterft minder punten op. Zo krijgen spelers die langer niet sterven toch nog een voordeel, maar tegelijk kunnen minder begaafde spelers kans maken op hoge streaks, zij het later in het spel. Nu en dan levert dan een ongebalanceerde match op waar streaks massaal ingezet worden op het einde van een match, wat vrij chaotisch kan worden, maar over het algemeen is dit gewoon een heel sterke ingreep die iedereen ten volle van de game kan laten genieten. De multiplayer doet dus een groot aantal dingen goed en dat trekt zich ook door in de maps, die gevarieerd, knap en goed ontworpen zijn om de multiplayer-ervaring sterker te maken. De modi benutten de maps goed en dat levert gevarieerde matches op.

Dan hebben we het ook nog niet gehad over het knallen zelf, de ervaring. Die loopt hoe dan ook vlot. Het schieten is heel erg lekker, en krijgt dankzij de revolutionare 'adaptive triggers' van de PS5's Dualsense controller een extra dimensie. Zware geweren schieten moeilijker en krijgen meer weerstand van de R2-knop. je kan dat allemaal uitschakelen, maar het spel sleurt je toch meer mee in echte oorlogsvoering wanneer de adaptive triggers geactiveerd zijn. Het geeft de knal-ervaring een extra dimensie, iets wat de PlayStation 5-versie van de game toch echt wel voor heeft op andere platform-versies.

De multiplayer loopt nu ook trouwens voor een heel klein deel over in de Zombie-modus. Jep, er zijn ook zombies, en die krijgen een eigen verhaal dat je van ons volledig zelf mag ontdekken. Maar dat het weer enorm veel plezier met zich meebrengt, spreekt haast vanzelf. Nieuw is dat de loadouts die je creëert tijdens de multiplayer, ook gebruikt kunnen worden in Zombies. Een aanpassing dus, en dus niet meer koortsachtig met een pistooltje staan zwaaien tot je punten genoeg hebt om zwaarder geschut te kopen. Dat geeft het begin een iets meer relaxe gameplay, maar twijfel er niet aan: ook deze mode is weer pittig. Bovendien zijn je loadout-wapens een beetje generft, waardoor ze minder damage doen dan hetzelfde geweer dat je later gaat kopen. Dat zorgt ervoor, net als de scorestreaks in de multiplayer, dat de ervaring beter is voor zowel middelmatige als sterke gamers.

Deze Call of Duty: Black Ops -Cold War heeft dus tal van elementen die het eigenlijk tot een topgame maken, en last but not least zijn de graphics daar een onderdeel van. De PS5-versie ziet er schitterend uit en gebruikt alle troeven die de hardware aanbiedt, van Ray Tracing tot gedetailleerde omgevingen: grafisch is Cold War heerlijk. Ook op andere platformen oogt de game fantastisch, omdat het nu eenmaal sterk ontworpen is. De review is ten einde en ik zie je denken: 'waar is Warzone?' Wel, die is er nog niet. Die review volgt mogelijk in december, wanneer de Battle Royale mode geïntegreerd wordt bij Cold War.

Call of Duty: Black Ops - Cold War gaat nu al vier consolegeneraties mee en ook op deze consolegeneratie zal het de toonaangevende multiplayer shooter zijn. Grafisch fantastisch, een sterke campagne, straffe zombie modus en oerdegelijke multiplayer zorgen voor een sterke Call of Duty-ervaring.

9/10

© Game4Me