Review | Avatar: Frontiers of Pandora

Ontwikkelaar: Massive Entertainment

Uitgever: Ubisoft

Platformen: PS5, Xbox Series X|S, PC

Genre: Actie

Releasedatum: 7 december 2023

Adviesprijs: € 69,99

James Cameron is één van de meest winstgevende regisseurs aller tijden. Het mag dan ook niet verbazen dat zowel Titanic, Avatar en zijn sequel allen hoog staan in de box office aller tijden. Het is ook niet verrassend dat we de wereld van Avatar nu kunnen verkennen in Ubisofts' nieuwste videogame: Avatar: Frontiers of Pandora.

Verhaalgewijs is de game gesitueerd tussen de twee films, maar verder heeft dat niet veel relevantie. We volgen immers nieuwe personages in een nieuw deel van Pandora, en het verhaal is ook niet revolutionair. We moeten de strijd aangaan met de mensen van RDA, die dit deel van Pandora willen overheersen. Dat verhaal begint overigens meteen spectaculair met videogameregie die ons een erg coole ontsnappingscène geeft die zo uit Uncharted kan komen, maar daarna stopt dat tempo meteen en krijgen we een open-wereld game in de gekende Ubisoft-formule.

Op zich is dat geen probleem, Ubisoft heeft al genoeg fijne games uitgebracht onder die formule, maar het probleem hier is dat de game amper verrast. Qua gameplay en wereldbuilding doet het spel erg denken aan die andere Ubisoft-knaller: Far Cry. De wereld is groot, maar gebieden vrijspelen doe je nagenoeg op een identieke manier: clearen van outposts. Die basissen voelen ook nog eens allemaal hetzelfde aan, dus dat helpt niet. Nu is die manier van spelen niet geheel eigen aan Far Cry: ook andere games doen het zo. Denk maar aan de Tallnecks en hun functie in Horizon Zero Dawn. Verder zijn er ook tal van dingen te doen en nevenmissies die het spel wat langer moeten maken, maar niets aan Avatar: Frontiers of Pandora voelt nieuw aan.

Wat wel zo is, is wat er is, goedgemaakt is. Wel, dat waren veel 'is'-en. Maar leuk is het wel. Ook omdat de game er gewoon heel goed uitziet en erg groot is. De wereld van Pandora is uitgestrekt en toont heel veel verschillende dingen. Jungle, grotten, watervallen... Ook hier valt de vergelijking met een Far Cry: Far Cry Primal. Maar dan veel groter en grafisch beter. Wat ons betreft had dit wel een third-person game mogen zijn. Ons inziens werkt de first-person aanpak niet voor dit soort verhaal. Immense open-wereld games zijn ook niet ideaal om met third-person te werken. Hoe dan ook haal je wel een bepaalde mate van spelplezier uit de game, al kan het na lang spelen repetitief aanvoelen.

We noemen het ook geen actie-RPG, want RPG-elementen zijn er niet echt. Goed, het werkt met levelen, maar niet op de klassieke manier met XP. Wel kan je wapens vinden met verschillende levels en wordt je zo sterker. Ook RPG-gewijs, maar op een andere manier. De game heeft ook een manier om je te ontmoedigen om sterkere tegenstanders te proberen verslaan: door het onmogelijk te maken. Minpuntjes. Net als het feit dat questmarkers niet geheel duidelijk zijn. Ronduit onhandig zelfs. Gelukkig is er nog spelplezier, en is het visueel wel cool. Het ziet er allemaal erg goed uit, en s'nachts wordt het een waar lichtspektakel waar je vrolijk van wordt. Avatar: Frontiers of Pandora heeft dus wel een aantal kwaliteiten, maar benut ze te weinig.

Is deze videogame gebaseerd op de miljardenfranchise Avatar een slechte game? Nee, maar het is ook niet de topper waar we op gehoopt hadden. Teveel gestoeld op de mechanismen van Far Cry en te weinig een eigen 'smoel'. Het kan wel leuk zijn en het ziet er goed uit, maar dat is niet altijd genoeg.

6/10

© Game4Me