Ontwikkelaar: Frozenbyte Uitgever :Frozenbyte
Platformen: PC, PS4, Switch, Xbox One Genre: Avontuur Releasedatum: 8 oktober 2019 Adviesprijs: € 39,99
De Trine-serie van de Finse ontwikkelaar Frozenbyte begon in 2009 en wist meteen te charmeren. Het trio Zoya, Pontius en Amadeus beleefde charmante avonturen, maar met Trine 3 ging de ontwikkelaar een beetje de mist in. De game zag er nog steeds heel erg charmant uit, maar ze rommelden met de mechanismen, en dat zorgde voor een mindere game...
Die nieuwe mechanismen zijn in alle geval afwezig in deze vierde game. The nightmare Prince brengt terug de charmante 2.5D gameplay op de 'gewone' wijze terug. Zoya, Pontius en Amadeus zijn terug van de partij en moeten Prince Selius vinden. Die heeft zijn bijnaam van de nachtmerrie-prins niet gestolen, want zijn toverspreuken hebben het land omgetoverd tot eentje vol angsten. Onze helden moeten dus het land door op zoek naar de Prins en zijn toverspreuken ongedaan maken. Tot daar het interessante van het verhaal, want dat is meteen een puntje van kritiek. De setting en de premisse is goed, de uitwerking is minimaal.
Dan rekenen we natuurlijk op de gameplay en die is zoals vooral bij de tweede game in de reeks, heel erg avontuurlijk en puzzelrijk. Op pad gaan met deze drie personages wil zeggen dat we puzzels voorgeschoteld krijgen waarbij we onze verbeelding moeten gebruiken en de kwaliteiten van alle drie de personages apart moeten benutten. Met een vechtjas, een acrobate en een tovenaar in het spel, kan je als ontwikkelaar heel wat coole puzzels uitdokteren en dat hebben ze dan ook gedaan. Je kan de game trouwens in co-op spelen, en dat werkt heel goed maar Frozenbyte heeft rekening gehouden met minder sociale gamers - of die zeldzame soort zonder internetverbinding - en het perfectm ogelijk gemaakt om alleen te spelen.
Het lijkt dus dat deze vierde Trine-game de serie terug op het goede spoor brengt, na een minder geslaagde derde game, en dat vermoeden wordt bevestigd wanneer we een skill tree ontdekken. Dat voegt toch wel iets toe aan de game, en zorgt voor extra mogelijkheden die voor meer diepgang en afwisseling zorgen in de gameplay. Afwisseling die ervoor zorgt dat je tijdens de combat-momenten - die er voor ons gerust méér in mochten zitten - meer opties krijgt omdat je personages andere mogelijkheden bezitten. En toch blinkt de game desondanks niet uit in die gevechten. Een skill tree en puzzels tussendoor om dingen te unlocken betekenen meer mogelijkheden, maar ze voelen niet aan als noodzakelijk.
Dat komt omdat de gevechten niet uitdagend genoeg zijn. Wel, ze zijn wel uitdagend, maar je kan ze in principe prima afwerken met de bestaande skill set vanaf het begin. Op dat vlak stelt de game misschien wat teleur, maar de kracht ligt dus in de puzzels en de co-op, die de game echt wel enorm fijn maken om spelen. De game ziet er ook heel erg charmant uit, net als de voorgangers, maar dan weer net dat tikkeltje beter. We zijn een paar jaar later, dus grafische vooruitgang is logisch, maar ze hebben dus niet op de lauweren gerust, en charme en vooruitgang weten te combineren.
Trine 4: The Nightmare Prince lost de verwachtingen volledig in. De game is kleurrijk, charmant, heeft uitdagende coole puzzels en speelt lekker weg alleen of in co-op. De reeks ging een beetje van het pad bij de derde iteratie, maar Frozenbyte heeft de juiste richting weer te pakken en levert een top-platformer af.
8,5/10
© Game4Me