Ontwikkelaar: SIE Bend Studio Uitgever: Sony Interactive Entertainment Platformen: PS4 Exclusive Genre: Actie Releasedatum: 26 april 2019 Adviesprijs: € 59,99
Zombies waren ooit een hype, maar dat is helemaal voorbij. Zombies ar here to stay. The Walking Dead loopt nog als een trein, World War Z kreeg een videogame en ook de nieuwste exclusieve Playstation 4-game van Bend Studios draait om een wereld vergeven van zombie-achtige creaturen. Days Gone was de nieuwste game, exclusief voor PS4 waar naar uitgekeken werd, en wij mochten er twee weken mee aan de slag om net voor de release onze mening te spuien over wat de nieuwste PS4-topper moet worden...
In Days Gone worden we een Biker Boy. Het drama breekt uit en we moeten evacueren, maar ons hoofdpersonage moet - om een reden die we niet verklappen, want spoilers! - de reddingshelikopter laten gaan. Twee jaar later is de wereld overlopen met freakers - zombies worden ze niet genoemd - en leven we met onze motor 'on the road' samen met onze maat Boozer. De game werpt je er meteen in met een wilde achtervolging om je meteen te laten wennen op de motor, want daar ga je heel wat tijd mee doorbrengen. In dat opzicht merken we meteen dat het niet zomaar je doorsnee open-wereld zombiegame is, maar een echte survival-game. Terwijl we rijden zien we het benzinepeil naar beneden gaan en wanneer we ergens tegenaan rijden komt er alsmaar meer rook uit onze motor. Want overleven in Days Gone is méér dan alleen maar freakers van je afslaan en rondrijden. Je moet met regelmaat van de klok op zoek naar benzine en auto's afzoeken naar 'scrap' om je motor te herstellen. Cool, maar dat zou frustrerend kunnen worden. Maar gelukkig heeft de ontwikkelaar er voor gezorgd dat je geen halfuur naar benzine of scrap moet zoeken wanneer nodig. Nét uitdagend genoeg om uit te dagen, niet té uitdagend zodat het frustreert. Een mooie balans voor een survival-game.
Verweven verhaallijnen
Maar het is natuurlijk ook bovenal een game met heel veel actie. Er zijn 'settlements' in de game waarvoor we missies kunnen doen, onze motor kunnen pimpen, wapens kunnen kopen en what not, maar ons personage, Deacon, houdt dus van het leven on the road. De missiestructuur is leuk. Met een swipe naar boven vinden we de verschillende missies terug en elke missie helpt ons één van de verhaallijnen te doen vooruitgaan. In tegenstelling tot andere non-lineaire games hebben we hier nog meer keuzevrijheid en is het opvallend dat missies die afwijken van de hoofdverhaallijn toch een lekkere moot verhaal hebben die min of meer bij het grote verhaal aansluiten. Op die manier heb je zin om elke missie te spelen, want het blijft allemaal met mekaar verbonden.
En dat allemaal in een open wereld die dus overlopen is door 'Freakers'. Het arsenaal aan wapens dat we om handen krijgen is cool, maar vooraleer je betere wapens kan kopen, moet je het vertrouwen winnen van de settlements door die missies voor hen te doen. Zo blijf je bezig en blijft alles - alweer - min of meer met mekaar verbonden. Zelfs random reddingsacties van overlevenden helpen daarbij omdat je ze naar het ene of andere kamp kan verwijzen waardoor je weer een stuk vertrouwen wint.
Freakers en drifters
En de invulling van de wereld op zich? Wel, je kan heel veel gaan ontdekken en we kunnen de vinger niet op de pols leggen waarom, maar het ontdekken is echt leuk. We konden makkelijk enkele uren rondstruinen in verlaten huisjes op zoek naar spullen om molotovs of andere wapens te maken en melee wapens te ontdekken. Melee wapens zijn trouwens 'degradable' waardoor je regelmatig een nieuwe moet oppikken. Al is je trouwe mes onbreekbaar en een redder in nood. De interactie met freakers is trouwens cool. De horde mentaliteit leek hier en daar niet altijd op orde, zeker wanneer we een nest probeerde te clearen, maar meestal slaan ze hard toe waardoor de gevechten intens zijn en je constant met één oog naar je munitie tuurt. Zowel het verkennen als de combat is dus vrij cool, zeker omdat je ook wel eens tegen gewone mensen gaat vechten. Zogenaamde drifters. Ze stellen vallen op, of je vindt een kamp en dat levert weer een ander soort gevechten op. Op die manier is er genoeg variatie in de game om je in de open-wereld op de toppen van je tenen te doen lopen.
Doet de game iets wereldschokkends of nieuw? Nee, dat niet. Het heeft een open-wereld, wapens die je unlocked, verschillende vijanden, een skill tree maar op zich niets nieuws. Wel is alles heel erg cool en leuk uitgevoerd. De game is gewoon een genot om te spelen. Uren rondrijden, vechten, verkennen... De tijd vliegt als je Days Gone speelt. Ook visueel is het een goede game. Misschien niet de allerhoogste top die we al op PS4 zagen zoals pakweg Horizon Zero Dawn, maar wel héél erg goed. Het dynamische weer, de nacht-dag cyclus, de vergezichten... de game ziet er gewoon goed uit. Dan heeft het spel gewoon heel erg weinig negatieve punten, op de laadtijden misschien na. Al lijkt een patch dat te kunnen verhelpen.
Days Gone moest dé game worden van de lente en het zou wel eens kunnen dat het dat is geworden. De game is fantastisch in wat het doet, zonder revolutionair te zijn en laat je de tijd vergeten. Wanneer je de tijd vergeet wanneer je een game speelt, weet je dat het een sterke game is. Eentje om in huis te halen!
9/10
© Game4Me