Game4Me
- 19 mrt
Ontwikkelaar: Guild Studio Uitgever: Square Enix Platform: PlayStation 4 Genre: J-RPG Releasedatum: 6 december 2018 Adviesprijs: € 19,99
Remaster hier, remaster daar, remaster overal! De meeste succesvolle remakes zijn heuse klassiekers uit het PS1-PS2 tijdperk van 15-20 jaar geleden, maar steeds meer komen er remasters van games die amper tien jaar oud zijn. The Last Remnant bijvoorbeeld. Een J-RPG van amper tien jaar oud, hij verscheen in 2008 voor PC, PS3 en Xbox One, maar nu al krijgen we een remastered-versie.
Rush Sykes is de naam van de 18-jarige jongen die de dienst uitmaakt in deze tien jaar oude J-RPG. Een personage die je toch meteen om zijn vinger windt. Waarom? Omdat hij zich helemaal nergens iets van aantrekt. Behalve van familie dan. Want als zijn zus verdwijnt, of meer bepaald ontvoerd wordt, schiet Rush in actie. Het is niet moeilijk om Rush graag te hebben als personage. Hij is niet op zijn mondje gevallen en wanneer hij David Nassau, de heerser van Athlum tegen het lijf loopt, wordt dat nog eens extra in de verf gezet met zijn recht-voor-de raap aanpak waarbij hij lak heeft aan protocol en de boel luchtig houdt. Als je zo'n tof, easy-going personage voorgeschoteld krijgt is het makkelijker je er aan te binden en met het verhaal mee te leven.
En qua verhaal is The Remnant best onderhoudend. Niet magistraal, maar des te langer je duikt in het verhaal, des te meer draadjes er in het geheel vrijkomen en je meer leert over de artifacten met grote krachten. Maar gameplay blijft het belangrijkste en dat is waar The Remnant zich indertijd mee wist te onderscheiden. Want het is geen typische J-RPG waar je tijdens de combat om beurten met elk personage je slag slaat. Je gaat aan de slag met een groep strijders en buiten HP heb je bovenaan je scherm ook een groepsmoraal meter. Met elke succesvolle aanval gaat het moraal naar omhoog of naar beneden. Dat is een aspect dat je in haast geen enkele game van dit genre ziet en het brengt een extra tactisch aspect naar de tafel.
Daarmee is het wél een game die niet zomaar makkelijk in te stappen is. Het kan bijwijlen chaotisch overkomen en hoewel het anders is, bijwijlen verfrissend is het chaotische toch een minpuntje. Net als de manier waarop je de game op zich beleeft. Je gaat niet door een open-wereld, maar klikt locaties aan op een kaart en wordt dan naar daar getransporteerd. Je kan dan wel wat vrij rondlopen op die locaties en gevechten aangaan met ronddwalende monsters, maar dat is je eigen keuze. Al is het natuurlijk wel aangeraden, om het 'RPG'-aspect van de game aan te spreken.
Wanneer je de geremasterde versie speelt is het niet moeilijk om te weten waarom The Last Remnant een fijne game was, tien jaar geleden. Maar of deze nu al een remaster had moeten krijgen? Moeilijk. Het is immers héél snel. Grafisch is het 'ok', al is het geen gewéldige remaster op dat vlak. The Last remnant is een fijne game, met een goed verhaal. Maar misschien is het voor velen wel te chaotisch of niet 'open-wereld' genoeg. Maar wat het wel is, is een game die de tand des tijds heeft overleefd. Hoe kort die tijd ook is.
Soms krijg je remasters waarvan je het nut in vraag stelt, en dat is zo bij The Last Remnant. Het was gewoon te vroeg voor deze remaster. Dat neemt niet weg dat het in zijn kern een fijne game is, met een aaibaar hoofdpersonage. Ja, de combat is chaotisch en de instapdrempel is hoog, maar wie het een kans geeft vindt gewoon een goede game.
7/10
© Game4Me