Ontwikkelaar: Avalanche Studio Uitgever: Square Enix
Platformen: PC, PS4, Xbox One Genre: Actie
Releasedatum: 4 december 2018 Adviesprijs: €59,99
De voorbije jaren hebben we ons rot geamuseerd met de Just Cause-games van Avalanche Studio. Dé troef van de game was dat het een videogame-versie was van een over-the-top Michael Bay-film. Minimum aan verhaal, maar ontploffingen bij de vleet, chaos overal en actie om duimen en vingers van af te likken. Meer van hetzelfde zouden we dan denken! Maar dat gaat niet hélemaal op voor Just Cause 4.
Voor wie het weinige verhaal volgt: Rico heeft de CIA backing niet meer in deze Just Cause-game. Het verhaal onthulde de verborgen agenda van de CIA, en Rico stapte er uit en trekt nu naar Solis. Je hoeft de map van de wereld er niet bij te nemen: het is een fictief eiland in Zuid-Amerika. Daar komt hij weer een eiland tegen in nood. Eentje dat geregeerd en geterroriseerd wordt door de Zwarte Hand en waarin hij weer ten midden rolt en de handschoen opneemt en het verzet organiseert. het begin van Just Cause 4 is exact wat we verwachten van een game als deze: een hoog tempo, veel actie, chaos en spektakel en vooral niet teveel gewauwel over het verhaal. Al is dat er natuurlijk wel. De Zwarte Hand heeft een weermachine waarmee ze donder, Tornado's en andere natuurfenomenen kunnen mee oproepen en toevallig werkte Rico's vader daar aan mee.
Goed begonnen is half gewonnen, luidt het spreekwoord, maar dat is helaas niet het geval voor Just Cause 4. De actie en chaos zijn zéér aanwezig, maar de chaos werkte omdat de vrijheid in de Just Cause-games onbeperkt was. Dat is het nu helemaal niet. We zijn beperkt door regionale barrières die opgetrokken worden tussen jou en de Zwarte Hand. Jij en je guerillaleger kunnen gebieden veroveren en daar dan ook missies voltooien, maar tot dan moet je jezelf beperken tot de gebieden die jij controleert. Wat natuurlijk begint met één schamel gebiedje. Dat is niet in de geest van Just Cause en dat merk je. Waar je in de voorgaande drie games vrij op pad kon en je meer chaos creëerde en tussen door eens een missie deed, is het volledig andersom.
De nieuwe gameplay structuur van gebieden veroveren duwt je richting missies. En die zijn groot in aantal. Hoofdmissies, personagemissies, nevenmissies... Missies genoeg. Op zich is dat geen probleem en op zich is de poging van territoriale strijd een manier om de gameplay formule op te frissen en vernieuwing te geven, maar het past gewoonweg niet bij de game én bij het personage. We willen gaan en staan waar we willen en oeverloze chaos creëren en af en toe eens een missie voltooien om het verhaal te doen vooruitgaan. Dat gevoel is nu teveel afwezig.
En dat is jammer. want Just Cause werkte als een klok en je merkt nu dat Just Cause 4 nog steeds op zijn sterkst is wanneer we meer gebieden hebben vrijgespeeld en meer ongebreideld onze gangen kunnen gaan en met de grapple hook en weids arsenaal aan wapens absolute chaos kunnen creëren. Op die momenten weet de game nog uit te blinken, ook omdat de game nog steeds erg vlot speelt. Er werd weer wat toegevoegd met verschillende loadouts die je kan creeren en functies die je kan meegeven aan onder meer de grapple hook en je tether en op zich zijn dat allemaal goede zetten. Maar het wordt allemaal een beetje bij de game geknepen door de missie-prioritaite gameplay die de vrijheid beknot.
En wanneer missies zo centraal staan in een game tot een punt waar je er naar toe gedreven wordt, heb je toch wel een goed verhaal nodig. Waar de opzet goed is, is de uitvoering - zoals in alle Just Cause-games - niet goed. Het verhaal is karig, voorspelbaar en heeft overall weinig om het lijf. Dat was dus géén probleem in de vorige drie games, maar door het wisselen van gameplay structuur is dat nu wél een issue en dan komen de tekortkomingen in het verhaal echt naar boven.
En dan hebben we het nog niet gehad over de technische kant van de game. Waar de actie vlot is, wil de grapple hook vaak onregelmatig werken en is de game ook gewoon niet moeders mooiste. Vergezichten van de uitgestrekte gebieden zijn best mooi, maar in detail hadden we meer verwacht van de game die toch een nieuwe engine onder de motorkap heeft. Personagemodellen zijn up close niet erg mooi en textures laden wel eens te traag in. Neem daar nog eens AI bij die af en toe letterlijk en figuurlijk er met zijn pet naar gooit en je hebt een Just Cause-game die teleurstelt.
Just Cause 4 moest dé decemberhit worden, maar slaagt er niet in te overtuigen. De game heeft zijn 'geest' wat verloochend en komt met gameplay mechanieken die niet bij de game passen en niet eens goed uitgevoerd zijn. De game kent zijn beste momenten wanneer de chaos en het geweld de overhand neemt, maar de vorige drie games waren stukken beter.
5/10
Game4Me