Ontwikkelaar: IO Interactive Uitgever: Warner Bros. IE Platformen: PC, PS4, Xbox One Genre: Actie Releasedatum: 13 november 2018 Adviesprijs: € 59,95
Het is alweer tijd om ons zwart pak bij de droogkuis op te pikken en onze rode das te knopen, want Hitman 2 is gearriveerd! De franchise kwam even in zwaar weer te zitten wanneer Square Enix en IO Interactive hun wegen scheidde, maar Warner Bros. IE was snel om de succesvolle franchise een warm thuis te geven. IO Interactive is natuurlijk nog altijd wat het is, dus twijfelden we amper dat deze sequel kwalitatief het een en ander naar de tafel zou brengen. Maar is dat nu ook zo?
Wat helemaal anders is in vergelijking met de vorige game, is dat je meteen alle levels kan spelen. De vorige Hitman bracht elke level om de zoveel tijd als losse episode uit, en dat was toch een punt van kritiek. Je werd lange tijd uit het verhaal gehaald, maar die verhaalbeleving is nu dus weer intact. Meteen een positieve noot om te beginnen, want dat verhaal is ook goed. Diana en Agent 47 werken samen, maar nu om de Shadow Client te zoeken, en daarvoor werkt Diana met The Providence. Geen voor de hand liggende samenwerking, maar de reden daarvoor - die je zelf mag ontdekken - is best interessant. Verwacht nu geen enorm diepgaand verhaal met veel vertakkingen, maar voor een game als Hitman is het best goed.
Maar waar de game sinds 2016 in uitblinkt is het verhaal creëren in de levels zelf. Je gaat opnieuw naar een aantal knappe locaties zoals Mumbai, Miami en Colombia en in die levels is de vrijheid opnieuw enorm groot. De structuur is ongeveer hetzelfde als in de vorige game, maar er zijn enkele aanpassingen en verbeteringen die de spelbeleving en plezier vergroten. Je hebt uiteraard weer een plethora aan mogelijkheden om je doelwitten te elimineren, waaronder zijverhalen die je nieuwe opties geven. Niet nieuw, maar de mini-verhaaltjes zijn véél beter en coherenter uitgewerkt én groter in aantal. Dat betekent dus dat de replay value énorm is, iets waarop de ontwikkelaar ook naar toe wou werken. En zo kan je rondhuppelen als een roze flamingo mascotte, omdat een ongelukkige werknemer een appeltje te schillen heeft, om maar iets te zeggen.
Gebrek aan bewegend beeld
Het level design is dus geweldig en de levels voelen groter aan. Je krijgt nu ook punten om gebieden te ontdekken en binnen die gebieden zijn alweer verschillende mogelijkheden om doelwitten te elimineren. Dewelke krijg je op het einde van een level afgebeeld, met degene die je uitvoerde uitgelicht, en de mogelijkheden zijn énorm. Groter als voorheen. Qua level design en creatieve mogelijkheden steekt de game dus wel wat boven zijn voorganger uit. Hoe het verhaal - dat goed is - verteld wordt, helaas niet. De cut-scenes kan je amper cut-scenes noemen. Stilstaande beelden met voice-overs. Weliswaar allemaal knap getekend, maar dat voelt toch ietwat oubollig aan. Dat mocht beter aangepakt worden, want bewegende beelden betrekken je gewoonweg meer in het verhaal. Dat de voice-acting prima is, verhelpt dat niet helemaal.
Er zijn dus wel enkele mankementen qua creatieve keuzes over hoe het verhaal gepresenteerd wordt, maar de gameplay schaden doet het dus niet. De mogelijkheden zijn groter, de verhaaltjes rond de doelwitten - en zijverhalen - zijn veel beter en diverser en de mogelijkheden om levels opnieuw te spelen en compleet anders aan te vatten zijn dat ook. En qua levensduur wordt dit ongetwijfeld weer een sterke game. Enerzijds omdat je heel wat uren in de game zal stoppen voor je alles doet wat er te doen is, maar ook omdat er weer ingezet wordt op live content. Denk maar aan de vele contracts die spelers zelf kunnen creëren, maar ook de Escalation Contracts die alweer opduiken. Sean Bean is daar de eerste van, dus dat belooft interessant te worden.
Spook en sniper modi
Naast die uitgebreide content zijn er zowaar ook twee andere modi te spelen. Sniper Assassin is een co-op mode waarin je op een vaste locatie zit, met de level in overschouw. Een compleet andere ervaring dus, en een AAA-versie van die vele sniperspelletjes op mobiele toestellen. Het verschil is - buiten de sterke graphics - dat de 'core' van Hitman bewaard blijft. Er is misschien geen gesluip te bespeuren, maar je kan wel méér dan gewoon doelwitten afknallen. Je omgeving gebruiken om afleidingen te creëren of een moord als ongeluk in scène te zetten is ook onderdeel van die modi. Leuk voor tussendoor, maar niet noodzakelijk een modi die blijft hangen.
Interessanter is de Ghost Mode. Hierin zit een écht competitief element. Jij krijgt een opdracht in één van de levels, en je moet ze tegen iemand om ter snelst en efficiënt zien uit te voeren. Het zit nog in een bèta-fase, maar het is cool. Vooral omdat de andere een grijs/wit poppetje is waarvan wiens acties jouw spel niet beïnvloeden. Je kan het vergelijken met racegames waarin je tegen een spookauto rijdt. Een goed idee, dat toch best goed uitgevoerd is. En grafisch? Wel, grafisch is Hitman 2 een sterke game. Vooral qua design zijn de locaties op en top, maar ook technisch is het visueel smullen. Het mag misschien geen Red Ded Redemption 2 kwaliteit zijn, maar grafisch staat het toch dichtbij de top. Ook de levels van de eerste Hitman hebben trouwens een opknapbeurt gekregen, gecombineerd met enkele gameplay-verbeteringen die de sequel met zich meebrengt. Wie de eerste game al had kan het Legacy Pack met die levels gewoon gratis binnenhalen, en anders kan je het apart kopen. Voor wie de game al speelde geen must, maar als je het nog niet speelde is dit hét moment om dat wél te doen.
Hitman 2 maakt komaf met de 'seasonal' aanpak en brengt alles in één pakket in één keer uit. Een geslaagde zet, want het verhaal voelt zo coherenter aan. De game brengt nog meer mogelijkheden en nog meer content mee dan voorheen en is daarmee gewoon een uitstekende Hitman-game die nog uren en uren spelplezier zal opleveren.
8,5/10
© Game4Me