Ontwikkelaar: Monolith Studios Uitgever: Warner Bros. IE
Platformen: PC, PS4, Xbox One Genre: Actie-RPG
Releasedatum: 28 augustus 2018 Adviesprijs: €59,99
Vier jaar geleden kregen we met Middle-earth: Shadow of Mordor een sterke actie-RPG slasher in de wereld die wij leerden kennen in Lord of The Rings. Bijna vier jaar later verscheen Shadow of War, en dat bleek een even leuke game. Nog een klein jaartje later krijgen we de 'Definitive Edition' voorgeschoteld. Alles van de game, updates en uitbreidingen en verbeteringen in één pakketje.
Al is dat pakketje vrij groot. Wanneer we de game willen gaan spelen worden we onbedoeld getrakteerd op een flinke dosis nostalgie. Weet je nog wanneer je PC-games moesten installeren via verschillende discs? Wel, in deze PS4-versie mogen we twee discs in de console proppen en uiteraard niet tegelijk! het heeft natuurlijk te maken met dat alle DLC géén DLC is, maar standaard op een dataschijf staan. Hou dus al maar wat ruimte vrij op je HDD. Nostaligische installatie ten spijt, moet de gameplay natuurlijk ook kloppen. En wie de game nog niet speelde, staat een énorm uitgebreide game te wachten die je tientallen uren gaat bezig houden.
Deze game volgt direct op de gebeurtenissen van de eerste game, en Tallion gaat een nieuwe ring smeden in Mount Doom. Klinkt als een enorm sappig en cool verhaal en dat is het ook. Zeker wanneer Celebrimbor ontvoerd wordt en hij de ring voor hem moet ruilen met Shelob. Een goed opstap, en het verhaal zal je stuwen om de ring opnieuw te veroveren. En dat doen we binnen een open-wereld waarin we heel wat gameplay-elementen herkennen van de eerste game. Het combat systeem voelt nog steeds goed aan. Counteren, aanvallen, stealth, ... het zit alllemaal in de combat verpakt en geeft heel wat mogelijkheden om te variëren in de combat. En dat zal je moeten doen. De orcs komen in verschillende kleuren en geuren en hebben verschillende mogelijkheden om zich in de strijd te werpen. Zeker de sterke Orcs, die we via het nemesis-systeem zullen afmaken.
Dat nemesis-systeem zit nog steeds leuk in mekaar. De interactie met sommige orcs verandert naargelang je voorgaande confrontaties met hem en ook zij kunnen sterker worden en levelen als je sterft in de strijd. De meesten gaan dit alles nog wel weten, omdat de game nu eenmaal een jaar oud is, maar de gameplay staat nog altijd als een huis. Goed, hett kan wel een beetje repetitief worden, maar da's een eigenschap dat de meeste open-werelden met zich meebrengen. Al probeert de game het interessant te houden met herinneringen die je verzamelt, of gevechten uit het verleden die je opnieuw kan uitvoeren met andere personages om iets van de geschiedenis te leren. Maar de wereld is heel groot, en dan kan het natuurlijk repetitief worden, al doet de game zijn best. Het RPG-element hierin is belangrijk om daar in door te zetten, want bij sommige nevenactiviteiten kan je skill points verzamelen om je personage op verschillende vlakken te verbeteren.
De hoofdgame blijft dus een genietbaar spel met een aantal flaws. De definititeve editie komt met een aantal verbeteringen die het spelen vlotter moeten doen lopen, maar zaken als wanneer je wil klimmen dat je personage gewoon tegen de muur loopt, of je vast komt te zitten in een hoekje, zijn er jammer genoeg niét uit. Maar het blijft een zeer degelijke game en de verhaaluitbreidingen die erbij zitten, zijn een meerwaarde. Eén van die twee uitbreidingen is helemaal anders dan de hoofdgame. De ene speelt zich af in een andere setting, met een ander personage maar compleet dezelfde gameplaymechanieken en voelt gewoon aan als meer van hetzelfde, ondanks een degelijk verhaal. Maar de expansion die anders is?
Daar speel je met een menselijk personage en is de insteek helemaal anders. Daar kan je sterven. Dat kan ook in de hoofdgame, maar het wrait-aspect zorgt dat je respawnt met je acties intact. In de uitbreiding Desolation of Mordor sterf je, en is het definitef. Dan begin je gewoon helemaal opnieuw met hoogstens enkele skills die je behoudt. Een hele moeilijke, uitdagende verhaaluitbreiding die desalniettemin heel erg belonend aanvoelt wanneer je in jouw opzet slaagt. Daarmee heeft Middle-earth: Shadow of War een enorm leuk pakket in petto, die vooral voor gamers die fan zijn van Tolkien zijn werk uren en uren zoet mee zullen zijn.
En dat in een Middle-earth dat er goed uitziet, zonder ons echt te verbazen. Want close-ups van de grond, muren en personages durven wel eens tegenvallen. Dat ligt enerzijds aan de lage resolutie textures die bij momenten zichtbaar zijn, anderzijds aan textures die soms traag ingeladen worden. Maar het is allemaal wel erg knap ontworpen en visueel verschillen de gebieden enorm van mekaar. Ook de orcs en personages zijn goed ontworpen en de Photo Mode, die haast obligatoir lijjkt in games de dag van vandaag, is een leuke tool om van die knap ontworpen wereld mooie plaatjes te maken. Maar is dit geheel nodig voor gamers die het spel een jaar geleden aanschaften? Eigenlijk niet. Maar voor gamers die de game nog moeten ontdekken is dit een meer dan degelijke, uitgebreide game rond één van de bekendste verhaalonderwerpen in fantasyland.
Middle-earth: Shadow of War was een goede ssequel op de eerste game, en voelt een jaar later nog altijd lekker aan. Het heeft zijn probleempjes, waarvan sommigen opgelost werden met de patches, en sommige niet. Jammer, maar voor gamers nieuw bij de game is dit een compleet, leuk pakket met twee goede, lijvige verhaaluitbreidingen en een basisgame waarin de uren zullen voorbijvliegen.
7,5/10
© Game4Me