Ontwikkelaar: Quantic Dreams Uitgever: Sony Interactive Entertainment
Platformen: PS4 Exclusive Genre: Avontuur
Releasedatum: 25 mei 2018 Adviesprijs: €69,99
Sony gaat hard de laatste paar maand. Amper een dikke maand na de release van de PS4 exclusive God of War die overal positief onthaald werd, komt ook Quantic Dreams met een langverwachte exclusive. De discussie rond artificiële intelligentie woedt hevig in de wetenschapswereld en daarbuiten en met dit futuristisch verhaal brengt Quantic Dreams de discussie naar gamers. Detroit: Become Human trekt ons in het leven van drie androids: Kara, een huishoudhulp-android, Markus, een butler-android, en Connor, een politiedetective-android. De toon die de game zet is eentje die vijandig tegenover androids. In dit toekomstbeeld zijn ze volledig bewust, doch geprogrammeerd voor bepaalde taken, en zien ze er compleet menselijk uit. Quantic Dreams en zijn schrijvers trekken de parallel naar de tijd wanneer racisme op zijn hoogtepunt was. Aparte vakken achteraan de bus, constante discriminatie en de winkel waar android-modellen op een display te koop staan, doet denken aan de slavenhandel. Qua toon en thema is Detroit duidelijk en het is erg goed uitgewerkt. Daar zorgt het realisme-gevoel voor die de game uitstraalt, ondanks het futuristische thema.
Maar goed, drie protagonisten dus met elk hun eigen verhaal. De game gebruikt dat ten volle om de flow van het spel goed in stand te houden. We wisselen constant tussen de drie personages met telkens een eigen 'act' waarin we daarna een overzicht van de mogelijke paden en keuzes krijgen. Want dat is een pijler van deze game: je keuzes die de game beïnvloeden. Niet alleen dialoogkeuzes, maar ook handelingen die je doet of niet doet en met welk moreel kompas ze je uitvoert. Want alle drie de android lijken langzaam maar zeker echte emoties te voelen en daarnaar te handelen. Althans, die keuze krijg je. Het meest interessant is in dat opzicht Connor, de politie-android, want zijn koelheid en plichtsbesef staat compléét haaks op de opties die je daarnaast krijgt. Met Hank Anderson als partner heeft hij ook het meest interessante personage waaraan zijn verhaal verbonden is.
De dialoogkeuzes beïnvloeden hun relatie en interactie met elkaar enorm en dat slaat aan. Ook Kara en Markus hebben iemand in hun leven waardoor hun bewustzijn groeit en ze emoties beginnen te voelen en ook hun verhalen zijn prima, maar met Connor hebben we de meeste 'fun' beleefd. Hij is een koel en berekend personage, maar net bij hem valt de meeste humor te rapen. Ook dankzij de chemie tussen hem en zijn partner Hank, maar sommige dialoogkeuzes deden ons giechelen. Markus en Kara hun verhaal is eerder melodramatisch waar Kara voor een jong meisje komt te zorgen die een gewelddadige vader heeft en Markus het slechtste in een mens tevoorschijn ziet komen.
De verhalen zijn niet allemaal even waterdicht, maar als geheel komen ze uiteindelijk allemaal samen. We hebben de game een paar keer uitgespeeld en hoewel de aanloop naar het einde toe enorm kan verschillen en er verschillende scenario's zijn die relaties tussen verschillende personages anders doen uitdraaien is het grote plaatje vrij standvastig. Maar da's geen probleem. Het is gewoon een heel leuke game om te spelen binnen een interessant thema met tal van keuzes die je moreel kompas op proef stellen. Er zijn ook enkele écht indrukwekkende scènes die zowel qua verhaal als cinematografie indruk maken.
Dat komt vooral omdat Quantic Dreams er, zoals meestal, in slaagt van de game een interactieve film te maken. De focus ligt op het verhaal en daardoor is de gameplay niet al te moeilijk. Het zwaartepunt ligt zoals gezegd in keuzes en qua handling en bewegingen hanteert Quantic eenzelfde systeem van analoge stick bewegingen zoals in Beyond: Two Souls. Daardoor kon de ontwikkelaar zich focussen op het verhaal waardoor het een interactieve, filmische ervaring wordt. We krijgen als gamer zelfs op elk moment de keuze tussen twee camerastandpunten om zelf regisseur te spelen.
Maar da's niet alles. Motion Capturing en schitterende graphics helpen ook om het verhaal realistischer en levendiger te maken. Een bekend acteur als Jesse Williams is het gezicht van Marcus, Clancy Brown is Hank, Valorie Curry is Kara en Bryan Dechart doet het als Connor. De motion capture techniek zorgt ervoor dat alles levendiger wordt en emoties afleesbaar worden op het gelaat. Maar ook qua design, voice-acting en graphics in het algemeen in Detroit: Become Human absoluut sterk. Door de combinatie van die elementen is de game een uitstekend stukje verhaalvertelling geworden dat absoluut de moeite waard is om spelen.
De game mag de toekomst met Androids misschien somber voorstellen; maar het levert fantastische verhalen op met heel erg sterke personages. Het verhaal kent misschien enkele gaten en de gameplay is wat simpel maar desalniettemin is het een absolute aanrader.
8,5/10
© Game4Me