Ontwikkelaar: Iron Galaxy Uitgever: Modus Games
Platformen: PC, PS4, Xbox One Genre: Actie
Releasedatum: 10 april 2018 Adviesprijs: €59,99
Laten we eerlijk zijn, april was een heel mager beestje wanneer je het op gamegebied bekijkt. Uiteraard hadden we wel de terugkeer van Kratos, die terecht alle aandacht naar zich toe zoog, maar in zijn zog … nee, niet echt een game waarmee uitgepakt werd. Nochtans was er wel een trailer die mijn interesse wist te prikkelen, een trailer waarin je met een machtig zwaard gigantische reuzen moest vellen in een niet onaardige stijl met ook nog eens een stevige portie bloed erbovenop? Ja, die wilde ik wel eens proberen!
We hebben het uiteraard over Extinction van Iron Galaxy, een snelle actiegame waar de titel eigenlijk het hoofddoel van de game al verraadt. In Extinction draait het vooral, of eigenlijk alleen maar, rond het beschermen van een volk dat door Shrek-achtige reuzen, de Ravenni, met uitsterven bedreigd wordt. Je speelt als Avil, de laatste der Sentinels, die een twijfelachtige koning ter hulp schiet en met zijn magie een dappere poging onderneemt om zoveel mogelijk mensen te redding van de verdoemenis. We moeten toegeven het verhaal is zeker niet al te slecht en zelfs de moeite waard om de lange op en af conversaties van de hoofdrolspelers volledig in je op te nemen, maar afgaand op de trailer willen we dus vooral die beloofde hard-core actie zien!
Spelend als Avil wordt je gedropt in een stad waar kleinere ogres jagen op hulpeloze burgers en hun enige redding ben jij, de held met het enorme zwaard! Jouw missie: loop naar een groepje burgers die staan te krijsen rond een kleurrijk kristal en gebruik je magie om hen Star Trek-gewijs weg te beamen. Uiteraard laten de ogres dit niet zomaar gebeuren en zij zullen proberen om zoveel mogelijk burgers neer te leggen vooraleer jij je ding kan doen. Klinkt eenvoudig? Dat is het ook, veel meer diepgang heeft dit gedeelte van de game ook niet echt. Je hebt verschillende ogres, de een al wat sterker dan de andere maar echt nieuw is dit niet te noemen. Door de ogres aan je zwaard te rijgen en de mensen weg te stralen wordt er echter een energiemeter opgeladen en laat dat nu eigenlijk het enige waardevolle zijn aan al die kleine ettertjes die daar door de stad razen. Je hebt namelijk deze meter nodig om je 'Kill Strike' op te laden en deze laat je toe om de grote Ravenni uiteindelijk de genadeklap toe te brengen. Je hebt echter niet al te veel tijd, dus soms is het beter om een hele horde lelijke groene mannetjes voorbij te rushen, de mensen aan hun lot over te laten en je te richten op die torenhoge ogre die het hele dorp aan het plat leggen is.
Ben je eenmaal bij de Ravenni, dan is het eigenlijk vrij simpel: hak een been af, beklim de Ravenni en maak hem een kopje kleiner met je Kill Strike! Ook hier speelt tijd niet in je voordeel want voor de een of andere reden hebben de Ravenni blijkbaar een langvergeten verwantschap met salamanders want ze hebben de mogelijkheid om vrij snel hun ledematen terug aan te laten groeien. Zodra ze recht staan, hak je weer een ledemaat onderuit en probeer je opnieuw een weg naar zijn nek te banen. Veel variatie zit er helaas bij de Ravenni ook niet tussen. Sommigen dragen een houten pantser rond hun been of arm en hebben een extra slag nodig, anderen hebben een metalen pantser met een slot en deze hebben drie slagen nodig vooraleer je zijn onderbeen van zijn lichaam kan scheiden. Maar verder dan dat is er eigenlijk beter weinig verscheidenheid. Hetzelfde kunnen we eigenlijk zeggen over de missies die na een vrij korte periode al eentonig beginnen te worden. Het hoofddoel zal altijd het onthoofden van de Ravenni zijn en de tijdsdruk die wordt bepaald door ofwel het aantal gedode burgers of het aantal gesloopte gebouwen. Verlies je teveel tijd en herleidt de Ravenni je dorpje tot brokstukken dan is het game over en kan je de missie opnieuw starten. Maar ook hier is er veel te weinig variatie te vinden, ergens begin ik de indruk te krijgen dat de trailer, die boordevol actie zat, me bij mijn pietje genomen heeft.
Aangezien de objectives tijdgebonden zijn, zijn vlotte controls uiteraard van levensbelang. Ook hier heeft Iron Galaxy het zeer simpel gehouden en doet een basisbesturing wat hij moet doen maar ook zeker niets meer. De L2-button die de tijd in slow motion brengt en je toelaat om de nodige goedgerichte slagen uit te delen is tof, maar ook oneindig waardoor het leuke asp ect eraan redelijk snel verwaterd en de gameplay serieus vertraagd wordt. Je nu eenmaal van de ene 'slomo' naar de andere vechten stond niet echt hoog op mijn to do-lijstje. Ook het beklimmen van de Ravenni loopt niet altijd van een leien dakje en soms donder je onverklaarbaar terug naar beneden. Dan zit er niets anders op dan terug een onderbeen van het lichaam te scheiden en je terug een weg naar boven te banen, behoorlijk monotoon en teleurstellend.
De oplettende lezer heeft het zeker al in de gaten, we zijn niet weggeblazen door Extinction. De game heeft zeker potentieel maar excelleert in gemiste kansen. Monotone missies en kinderlijk simpele controls zorgen ervoor dat de game ons niet urenlang aan ons scherm gekluisterd kon houden. Leuk om eens rap een half uur tussendoor te spelen, maar langer dan dat kon Extinction ons helaas niet van onze slaap houden.
5/10
© Game4Me