Game4Me
15 jan 2019
Ontwikkelaar: Bandai Namco Studios Uitgever: Bandai Namco Entertainment Europe
Platform: PC, PS4, Switch, Xbox One Genre: J-RPG
Releasedatum: 11 januari 2018 Adviesprijs: € 39,99
Met zestien games is de Tales of-reeks van Bandai Namco één van de meest langlopende JRPG-reeksen die nog steeds nieuwe games voortbrengen. De laatste paar jaar kregen met Tales of Zestiria en Tales of Berseria een mindere en een heel goede game voorgeschoteld. Met Vesperia krijgen we dus een derde Tales of-game in amper vier jaar. Al weten trouwe fans dat het gaat om een remastered edition van de sterke game die elf jaar geleden verscheen voor Xbox 360.
Jep, buiten Xbox-gamers heeft niemand Tales of Vesperia in Europa gespeeld. Tenzij je een Japanse PS3-versie geïmporteerd zou hebben. Nu krijgen zowel Xbox- als PS4-, Switch- én PC-gamers de kans om de game te spelen dus in dit geval kunnen van een remaster spreken die wel erg welgekomen is. De game wordt immers aanzien als één van de betere Tales of-games en als fan van de reeks konden we al snel ontdekken waarom. Het verhaal draait om de krachtbron die alles doet draaien: Blastia. het begint met de simpele diefstal van een Blastia kern waar protagonist Yuri naar op zoek gaat, en het mondt uit in een veel breder complot. Nu is het verhaal niet enorm origineel qua opvattingen, maar zijn de morele bezwaren van personages en de manier waarop ze er mee omgaan wel interessant. Op deze manier heb je een verhaal dat beter is dan het gros van de Tales of-games die erna kwamen, met uitzondering van Tales of Berseria.
Als remaster is Tales of Vesperia een zegen. De game is allesbehalve gedateerd qua verhaal en gameplay en heeft een grondige poetsbeurt gekregen op visueel vlak. Niet dat het kan concurreren met de meest recente game uit 2016, maar het ziet er wel goed uit en qua design is het een topgame. Zowel qua personages, wereld als vijanden. In deze remaster zijn er trouwens twee nieuwe speelbare personages die weer wat variatie geven in de combat, en zijn er een heleboel andere dingen die iets extra geven in de game. Zij het audiovisueel of cosmetisch.
De game is ook qua combat vrij uitdagend. De game verscheen tien jaar geleden, dus de laatste paar games in de reeks verschillen erg van Vesperia, maar in de fundamenten vindt je toch herkenbare gameplay op in de combat. Al is het nu allemaal iets minder blits en flitsend en is er hier een trager tempo waardoor het meer tactisch wordt en je als speler meer doordacht te werk moet gaan. Een verschil met de meer moderne Tales of-games, maar het is niet iets dat we noodzakelijk erg vinden. Het geeft een leuke afwisseling en voor fans die niet bekend zijn met de iets oudere games een blik op wat de franchise allemaal te bieden heeft.
Is het dan allemaal rozengeur en maneschijn? Zeker en vast niet. Maar heel erg veel valt er niet op aan te merken, want opmerkelijk is voor een game die toch wel een dikke tien jaar oud is. Dat komt natuurlijk door dat prima verhaal, de leuke personages en de combat die op zich vrij goed is, maar qua controls had men het allemaal iets gestroomlijnder moeten maken. Deze voelen geforceerd aan, en hindert een ietsiepietsie tijdens de combat. Maar niet in die mate dat het de game onderuit haalt.
Tales of Versperia is een zeldzame remaster. In die zin dat de meeste remasters niet écht hoognodig zijn, maar deze dat toch echt wel is. Omdat het een Xbox 360 exclusieve game was in Europa en nu tien jaar na datum een véél breder publiek één van de beste Tales of-games toch te spelen krijgt. Een must-have? Voor Tales of-fans zéker en vast wel.