Ontwikkelaar: Supermassive Games Uitgever: Bandai Namco Entertainment
Platformen: PlayStation 4, Xbox One, Microsoft Windows Genre: Survival horror
Releasedatum: 30 oktober 2020 Adviesprijs: €29,99
Iets meer dan één jaar geleden mochten we kennismaken met de eerste aflevering van Supermassive Games, The Dark Pictures Anthology. Het speelde zich voornamelijk af op een spookschip en deze aflevering had als titel Man of Medan. Helaas lagen onze verwachtingen te hoog voor deze eerste episode en werden we prompt met onze voeten op de grond geplaatst voor de tweede aflevering, Little Hope. Ondanks dat de trailer van de game er vrij goed uitzag gingen we toch voorzichtig aan het werk met deze nieuwe horror aflevering. Hoe we deze verhalende horror game overleefde, lees je hier in onze review.
Vooraleer we van start gaan met deze review willen we jullie er op wijzen dat we geen spoilers over het verhaal gaan prijs geven, dus gaan we ook zeker niet in detail treden over gebeurtenissen die zich afspelen omtrent het verhaal. Bij de start van de game maken we kennis met een gezin van vijf, waarvan twee ouders en drie kinderen. Dit gezin heeft het niet makkelijk en al snel is het duidelijk dat deze mensen niet voor het geluk zijn geboren. Na deze start maken we kennis met de hoofdrolspelers van de game. Een schoolbus is namelijk op weg naar een bepaalde plek, maar onderweg moeten ze een omweg maken langs Little Hope. Vanaf dit moment begint het fout te lopen....
Studenten Andrew, Angela, Taylor, Daniel en hun professor John zijn dus de hoofdpersonages van dienst. De chauffeur van de bus moest noodgedwongen een maneuver uitvoeren en hierdoor is de bus op zijn zij gegaan. Gelukkig heeft iedereen de crash overleeft. Enkel is wel de buschauffeur verdwenen en iedereen beslist om deze persoon terug te vinden in het stadje Little Hope. De mist die zich op dat moment rond ons begeeft gaf me een echt Silent Hill gevoel. Elk personage heeft zijn eigen karaktertrekken en wie aandachtig is kan deze karaktertrekken in hun voor- of zelfs nadeel gebruiken.
Net als in Man of Medan ben jij diegene die het verhaal bepaalt van deze vijf personen. Bij bepaalde dialogen moet je een keuze maken uit twee opties en deze keuze kan de relaties maken of kraken. Ook zijn natuurlijk de quick time event momenten weer aanwezig en iedereen weet wat er gebeurd als je een verkeerde toets indrukt. De hartslag meter is ook weer van de partij en als dit op het scherm komt kregen we spontaan zweetplekken onder onze oksels. We ontdekten al vrij snel dat we met deze Little Hope op het puntje van onze stoel zaten, terwijl we dit met Man of Medan zo goed als nooit hadden.
Wie zijn tijd neemt om het stadje Little Hope te ontdekken komt heel wat geheimen over deze creepy plaats te weten. Over gans de stad liggen heel wat geheimen verborgen en hoe meer geheimen je ontdekt hoe meer het verhaal tot zijn uiting komt en zo de puzzelstukken in elkaar doet vallen. Natuurlijk zijn er deze keer ook weer premonitions te ontdekken. Door foto's te vinden kan je een blik in de toekomst zien en dus voorkomen wat bepaalde personages te wachten staat. Dit hangt natuurlijk allemaal van de de speelstijl af van de speler zelf . Hou er wel rekening mee dat je in één speelbeurt zeker niet alles kan ontdekken.
Wat ons in Man of Medan vooral stoorde was de grote van het lettertype dat gebruikt werd van de ondertitels, deze waren echt belachelijk klein en het deed ons dan ook deugd om te zien dat we in de instellingen de mogelijkheid hadden om het lettertype te vergroten in deze Little Hope. Tijdens je zoektocht naar de buschauffeur bezoeken we heel wat verschillende gebouwen in Little Hope. Een kerk, politiegebouw en een fabriek zijn enkele van de plaatsen waar je je angsten zult moeten trotseren. Doorheen het verhaal hebben we ons eigenlijk niet verveeld en we zaten gans het verhaal op het puntje van onze stoel.
Jump scares zijn natuurlijk ook weer van de partij, we raden jullie wel zeker aan om deze game met een headset te spelen om van het totale effect te kunnen genieten. Zonder blozen schrikken we nooit in een horrorfilm, maar nu met de headset op ons hoofd werden we toch meermaals verrast door bepaalde gebeurtenissen in de game. De sfeer in de game is dan ook van een zeer hoog niveau. Visueel is de game ook zeker niet slecht gemaakt, maar net als in Man of Medan stoorde we ons wel aan sommige gezichtsuitdrukkingen van bepaalde personages.
Little Hope is ook een game dat niet voor iedereen is geschikt, want je speelt eigenlijk maar op bepaalde momenten met de personages. De game is meer een film ervaring, maar dat kunnen wij zeker wel op prijs stellen. Het slaagt ook gewoon in zijn opzet en Little Hope is voor ons gewoon een veel betere game dan zijn voorganger Man of Medan. Je kan ook deze game in co-op spelen, lokaal met vijf personen, dus steeds je controller doorgeven, maar dat is op deze moment niet de allerbeste keuze, dus is er gelukkig nog de online co-op modus, waar je dus met twee personen het verhaal van Little Hope tot een goed einde probeert te krijgen.
The Curator is ook weer van de partij om het verhaal tussendoor aan elkaar te knopen en je soms op de vingers te tikken als je bepaalde dingen bent vergeten. Hij wil je soms ook een tip geven, maar daar ben je als speler zelf vrij in of je deze tip wel wil weten. Wij eindigde de game in onze eerste speelbeurt met twee overlevende, maar we moeten toegeven het einde dat wij te zien kregen daar waren we enorm tevreden over. Doorheen het verhaal konden we bepaalde aanknooppunten aan elkaar knopen, maar op het einde hadden we toch zoiets van what the f....
Voor ons is Little Hope zeker geslaagd in zijn opzet en we kijken nu al uit naar 2021 voor het derde deel House of Ashes.
The Dark Pictures Anthology: Little Hope is voor ons vele beter dan zijn voorganger Man of Medan. Een veel interessanter verhaal, de samenwerking tussen de personages is beter uitgewerkt en de game is gewoon donkerder. De jump scares zijn vooral in het begin enorm schrikwekkend en spijtig genoeg kunnen we hierover niks zeggen, maar hoe het verhaal in elkaar zit is enorm sterk. Wie de game speelt zal wel begrijpen wat we bedoelen. Grafisch zit de game goed in elkaar en de sfeer is van bijzonder hoog niveau, zeker als je gebruik maakt van een headset. Natuurlijk is het einde van dit soort games het belangrijkste aspect van alles, maar wat wij als einde voorgeschoteld kregen daar mogen we zeker en vast niet over klagen. Uitstekend einde, dit smaakt naar meer.
8/10
©Game4Me
Comments